အာဏာရွင္ေခတ္တေလွ်ာက္ ေျမယာသိမ္းယူမႈ အေျမာက္အျမားရွိခဲ့တဲ့ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အထိ သိမ္းယူခဲ့တဲ့ ေျမဧကေပါင္း ၅ ဒႆမ ၃သန္း ရွိတယ္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ Global Witness က ထုတ္ျပန္တဲ့ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ဒီေျမဧကပမာဏဟာ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၃၅ ဆရွိပါတယ္။ ဒီလိုသိမ္းယူလိုက္တဲ့ ေျမေတြကိုေတာ့ ျပည္တြင္းက ခရိုနီကုမၸဏီေတြနဲ႕ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြကို စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းလုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဆိုၿပီး ခ်ေပးခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ လည္း အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
နယ္သာလန္အေျခစိုက္ TNI (Transnational Institute )ရဲ႕ အစီရင္ခံစာမွာလည္း စစ္ပြဲျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံေျမာက္ပိုင္းက ေျမယာသိမ္းယူမႈေတြ အေၾကာင္းနဲ႕ စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ ေဒသခံေတြ ေရွာင္တိမ္းေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကုမၸဏီေတြ၊ တ႐ုတ္ နိုင္ငံက စီးပြားေရးသမားေတြဝင္ေရာက္ သိမ္းယူခဲ့ၾကတဲ့အေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
ေျမယာအလြဲသုံးစားမႈ ျပႆနာေတြဟာ အခုလို စီးပြားေရး တံခါးဖြင့္ၿပီး ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈေတြကို ဖိတ္ေခၚတဲ့အခါမွာ ႀကီးမား တဲ့ အတားအဆီးကို ျဖစ္ေပၚေစပါတယ္။ ဒီအခက္အခဲေတြကို လက္ရွိအစိုးရ ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာလား။ ဘယ္လိုေက်ာ္လႊား မလဲ။
ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမွုအတြက္ အဟန႔္အတား
နိုင္ငံတကာမွာ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈတခုလုပ္ရင္ ေျမႀကီးအတြက္ ထည့္ဝင္ရတဲ့ပမာဏ (Land value)က ၂၀ ရာႏႈန္းေလာက္ပဲရွိ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ၃၀ ရာႏႈန္း နဲ႕ ၄၀ရာႏႈန္း ၾကားရွိေနပါတယ္။ ဒါဟာ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈအတြက္ေတာ့ ႀကီးမား တဲ့ အတားအဆီးျဖစ္ေနပါတယ္။
နိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ျပည္တြင္းပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျမေဈးကို ေလွ်ာ့ခ်မယ္ဆိုရင္ အသုံးမျပဳဘဲ ပစ္ထားတဲ့ ေျမေတြကို ျပန္သိမ္းၿပီး သင့္ေတာ္တဲ့ ေဈးႏႈန္းတခုခုနဲ႕ ခ်ေပးတာမ်ိဳး လုပ္သင့္တယ္လို႔ ျမင္ၾကပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ အျခားနိုင္ငံေတြရဲ႕ ဥပမာကို ၾကည့္ဖို႔လိုမယ္။ ဥပမာ ဗီယက္နမ္ဆိုရင္ Investor ကို အလကားနီးပါး ေပးလိုက္ တာေတာင္ရွိတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံကေတာ့ ေျမႀကီးေပၚမွာ အျမတ္စားရတဲ့ တဒဂၤကိုပဲ သာယာေနၾကတယ္။ ေျမက တကယ္ ရွားတာမဟုတ္ဘူး။ လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈေတြ မ်ားေနတာ။ ဒီလို လက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈေတြကို ဖယ္ရွားၿပီးေတာ့ နိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇုပ္ႏွံမႈကို ဆြဲမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အက်ိဳးရွိနိုင္တယ္”လို႔ စိမ္းလန္းအမိေျမရဲ႕ အမႈေဆာင္ဒါရိုက္တာျဖစ္တဲ့ ဦးဝင္းမ်ိဳးသူက ေျပာပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေျမေဈး ေလ်ာ့နိုင္႐ုံတခုတည္း မဟုတ္ဘဲ အျခားအေၾကာင္းအခ်က္ေတြလည္း အက်ဳံးဝင္ေနေသးတယ္လို႔ ျမင္တဲ့အျမင္ရွိေပမယ့္ ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ေျမေဈးႀကီးတဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းက အေသးစားလုပ္ငန္းေတြ ကိုယ္တိုင္လည္း လုပ္လို႔ကိုင္လို႔မရတဲ့ အေနအထားရွိေနတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
စက္႐ုံမငွားနိုင္၊ ႐ုံးခန္းေတြမဖြင့္နိုင္ ျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ ေျမကို ေဈးသက္သက္သာသာနဲ႕ရေအာင္ေတာ့ နိုင္ငံေတာ္က Subsidized Rate နဲ႕လုပ္ေပးဖို႔ လိုအပ္တယ္လို႔ ျမင္တဲ့အျမင္ေတြလည္း ရွိပါတယ္။
အစိုးရသစ္လက္ထက္မွာေတာ့ စက္မႈဇုန္ေတြမွာ ေျမေတြကိုယူၿပီး ဒီအတိုင္းပစ္ထားတာကို ရန္ကုန္တိုင္းအစိုးရက စာရင္းေကာက္ေနတယ္ဆိုတဲ့အသံထြက္ေပၚလာေပမယ့္ အထပ္ျမင့္တိုက္ေတြကို စစ္ေဆးအေရးယူတာမ်ိဳး အဖ်ားရႉးသြား မလားလို႔ စိုးရိမ္ေနတာလည္း ရွိပါတယ္။
ေလ့လာသုံးသပ္သူေတြကေတာ့ ေျမယာစီမံခန႔္ခြဲမႈကို ေသခ်ာလုပ္မွရမယ္။ ေျမယာစီမံခန႔္ခြဲမႈဟာ နိုင္ငံတကာရင္းနီးျမႇုပ္ ႏွံမႈနဲ႕ေရာ ျပည္တြင္းရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈနဲ႕ေရာ တိုက္ရိုက္အခ်ိဳးက်ေနတယ္လို႔ သုံးသပ္ၾကပါတယ္။
“မၾကာခင္က ထိုင္ဝမ္က စီးပြားေရးတဖြဲ႕လာတယ္။ စက္မႈဇုန္ေဆာက္ဖို႔ ဧက ၂၀၀ ေလာက္လိုတယ္။ သူတို႔က အိမ္ေထာင္ ပရိေဘာဂစက္႐ုံေထာင္ခ်င္တယ္။ ေထာင္ျဖစ္ရင္ ေဒသခံအလုပ္သမား ငါးေထာင္၊ ေျခာက္ေထာင္ေလာက္ အလုပ္ရမယ္။ ေနာက္တခုက Value Chain ႀကီးတခုလုံး ဒီမွာရမယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က အရမ္း ျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေျမက ဒီမွာရ ဖို႔ မလြယ္ပါဘူး” လို႔ ဦးဝင္းမ်ိဳးသူက ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာ လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ေျမနဲ႕ပတ္သက္တဲ့မူဝါဒေတြကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျပတ္ျပတ္သားသား မလုပ္နိုင္ေသးတဲ့ အေၾကာင္း ျမန္မာနိုင္ငံရင္ႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈ ေကာ္မရွင္အတြင္းေရးမႉး ဦးေအာင္နိုင္ဦးက ေျပာၾကားထားပါတယ္။
“ေျမယာနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာေတြေရာ၊ လုပ္ထုံးလုပ္နည္းပါ ျပင္ရမယ့္ဟာေတြ ရွိေနေသးတယ္။ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံ သူေတြကလည္း ေျမကို အေျချပဳၿပီးမွ လုပ္ရတဲ့အခါက်ေတာ့ တိက်တဲ့ မူဝါဒ မထြက္ေသးသေ႐ြ႕ဝင္ေရာက္လာဖို႔ ခက္ခဲ ေနဦးမယ္”လို႔ သူက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလက ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ေျမယာအသုံးခ်မႈမူဝါဒ (National Land Use Policy) ထြက္ေပၚလာခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို တင္ထားတဲ့ အဆင့္သာရွိေနပါေသးတယ္။ ဥပေဒတရပ္အေနနဲ႕ ထြက္ေပၚလာနိုင္ျခင္း မရွိေသးပါ ဘူး။
၂၀၁၆ ခုႏွစ္နဲ႕ ၂၀၂၀ ခုႏွစ္အၾကား ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ရင္ႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈပမာဏကို ႏွစ္စဥ္ ေဒၚလာေျခာက္ဘီလ်ံ ရရွိဖို႔ ေမွ်ာ္မွန္း ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၆- ၂၀၁၇ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ ဝင္ေရာက္လာတဲ့ ပမာဏက အေမရိကန္ ေဒၚလာ၂ ဒႆမ ၀၆ ဘီလ်ံ (နိုဝင္ဘာလလယ္ အထိ ) သာ ရွိေနပါေသးတယ္။
ေျမေဈးကို ဘယ္လို ထိန္းခ်ဳပ္မလဲ
ေျမယာက႑မွာ တနိုင္ငံလုံးကို ၿခဳံၾကည့္ၿပီး က႑အလိုက္အကဲျဖတ္( Sector Evaluation) ရမယ့္ အပိုင္းက ျပည္ေထာင္ စုရဲ႕အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေျမေဈးေတြျမင့္တက္တာကို ဘယ္လိုလုပ္သင့္သလဲဆိုတာ ျပည္ေထာင္စုက ဆုံးျဖတ္ရ မွာပါ။ နိုင္ငံတကာမွာေတာ့ အခြန္နဲ႕ ထိန္းေလ့ ရွိပါတယ္။
ပထမအခ်က္အေနနဲ႕ေျမေဈးတက္တာ Project ေတြေၾကာင့္ တက္တယ္ဆိုရင္ နိုင္ငံတကာမွာ Betterment Tax ေကာက္ေလ့ ရွိပါတယ္။ Betterment Tax ကို ၇၀ ရာႏႈန္းအထိ ေကာက္တတ္ပါတယ္။
ဒုတိယအခ်က္က ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း တန္ဖိုးကို ေၾကညာရပါတယ္။ အဲဒီတန္ဖိုး အေပၚမွာ Properties Gain Tax ေကာက္ပါ တယ္။ ဒီႏွစ္မွာ သိန္း ၁၀၀ ေဈးေပါက္တဲ့ အိမ္တလုံးဟာ ေနာက္ႏွစ္မွာ သိန္း ၁၂၀ ေဈးေပါက္ရင္ ထပ္တိုး သိန္း၂၀ အေပၚ မွာ အခြန္ထပ္ေကာက္ပါတယ္။
တတိယအခ်က္ကေတာ့ ေျမကြက္လပ္ေတြရွိရင္ Idle Tax အေနနဲ႕ပ်မ္းမွ်အားျဖင့္ ၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေလာက္ ေကာက္ေလ့ရွိ ပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ သိန္းတေထာင္တန္ ေျမတကြက္ကို ႏွစ္၂၀ ပစ္ထားရင္ အစိုးရကို ေနာက္ထပ္ သိန္းတေထာင္ ထပ္ေပးရပါတယ္။
ဒါေတြက ေျမကစားလို႔မရေအာင္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတာေတြပါ။ ရန္ကုန္မွာေတာ့ သူေဌးက ေျမကို ကိုင္ထားၿပီး ႀကိဳက္ေဈးရမွ ေရာင္းပါတယ္။ ဒါကို ဘယ္သူမွ အေရးယူမယ့္သူလည္း မရွိပါဘူး။ အေရးယူရေကာင္းမွန္းလည္း မသိပါဘူး။ ေျမပိုင္ရွင္ စနစ္ကို လက္ခံထားသလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနပါတယ္။
ေျမယာေပၚလစီနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ျမန္မာနိုင္ငံရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေကာ္မရွင္ ( MIC )က တိုက္ရိုက္မကိုင္တြယ္ဘဲ သစ္ေတာေရး ရာဝန္ႀကီးဌာနကသာ ကိုင္တြယ္ေနတယ္လို႔ စီမံကိန္းနဲ႕ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးဌာနက ဒုတိယၫြန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးသန္းေအာင္ေက်ာ္က ေျပာပါတယ္။ ဥပေဒထြက္မလာေသးတဲ့ အတြက္ MIC ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြအေပၚမွာ အေထာက္အကူျပဳ ေနသလား၊ ဆန႔္က်င္ေနသလားဆိုတာေျပာဖို႔ ေစာေနေသးတယ္လို႔လည္း သူက ေျပာပါတယ္။
သတင္းရပ္ကြက္မွာ အၿမဲလိုလို ၾကားေနရတာက “အစိုးရမွာ ေျမမရွိဘူး”ဆိုတဲ့ အသံပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပႆနာကို ေျဖရွင္း ေရးအတြက္ ေျမအသုံးခ်မႈေပၚလစီကို ေျပာင္းဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ အိမ္ၿခံေျမ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ရင္ ယူထားတဲ့သူေတြက ေျမျပန္ေပးဖို႔ စသျဖင့္ အႀကံေပးတတ္ပါတယ္။
ေျမယာအသုံးခ်မဴေပၚလစီကို ေျပာင္းတဲ့အခါ တဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္ရင္ လယ္သမားက ဆႏၵျပနိုင္ပါတယ္။ အိမ္ၿခံေျမ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္မယ္ဆိုရင္လည္း အစိုးရက သတၱိရွိဖို႔လိုပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ေျမဧရိယာကေတာ့ ၂၆၁၂၂၇ စတုရန္းမိုင္ထက္ ထပ္ခ်ဲ့လို႔ မရနိုင္ေတာ့ပါဘူး။
စီမံခန႔္ခြဲမႈ လြဲမွားေနသလား
ျမန္မာနိုင္ငံဟာ ကမာၻမွာ အက်ယ္အဝန္းအားျဖင့္ ၄၀ ေျမာက္ အႀကီးဆုံးနိုင္ငံပါ။ ဂ်ာမနီနဲ႕ အီတလီ ႏွစ္နိုင္ငံေပါင္းထားတာနဲ႕ အတူတူေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ာမနီနဲ႕ အီတလီမွာ ျမန္မာနိုင္ငံလို အိမ္ၿခံေျမ ျပႆနာ မရွိပါဘူး။ ေျမပိုင္ဆိုင္မႈ ပိုႀကီးတဲ့ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဒီ ျပႆနာရွိေနရတဲ့အခ်က္က တခုခုလြဲမွားေနတာကို ျပေနပါတယ္။
“ျမန္မာနိုင္ငံရဲ႕ ျပႆနာက ေျမမရွိလို႔ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီေျမေတြကို ဘယ္လို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႕ အသုံးခ်မလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာပဲ” လို႔ အိမ္ၿခံေျမေဈးကြက္ သုေတသနလုပ္ခဲ့တဲ့ Consilium Company ရဲ႕ဥကၠဌ David Proctor က ေထာက္ျပဖူးပါတယ္။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ေျမယာကို ကိုင္ထားတဲ့ ဝန္ႀကီးဌာန ေလးခု ရွိပါတယ္။ သစ္ေတာေရးရာဝန္ႀကီးဌာန၊ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ဝန္ႀကီးဌာန၊ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနနဲ႕ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနတို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
“ေျမနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ေျမယာအသုံးခ်မဴဝါဒကို သစ္ေတာက ေရးဆြဲပါတယ္။ လယ္ဆည္ကို စိုက္ပ်ိဳး ေရးက ကိုင္ပါတယ္။ အိုးအိမ္၊ စည္ပင္၊ ေထြအုပ္၊ ေျမစာရင္းတို႔က ၿမိဳ႕ျပေျမ ( urban land )ကို သုံးၾကပါတယ္။ ဒီဌာန ေလးခုကို ပူးေပါင္းလို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတယ္”လို႔ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက တာဝန္ရွိသူတဦးက ေျပာပါတယ္။
ေျမေဈးႏႈန္းေတြဟာ ၿမိဳ႕တြင္းၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ တေပပတ္လည္ကို ၁၅ သိန္းနဲ႕ သိန္း ၂၀ ၾကားမွာ ရွိေနပါတယ္။ စက္မႈဇုန္ ေတြမွာေတာ့ တကယ္ဖြံ႕ ၿဖိဳးေနရင္ တဧကကို သိန္းငါးေထာင္ေလာက္ရွိေနပါတယ္။
“ေျပာရရင္ေတာ့ ေျမေဈးက က်မသြားဘူး။ ျမန္မာနိင္ငံမွာ ေျမေဈး အျမင့္ဆုံးက ၂၀၁၃- ၂၀၁၄ ကာလပါ။ အခုလည္း က် လားဆိုေတာ့ မက်ပါဘူး။ ၿမိဳ႕သစ္ဘက္က အကြက္ေလးေတြေလာက္ပဲ က်တယ္။ ေျမကိုင္ထားတဲ့သူေတြက ေျမထုတ္မ ေရာင္းလည္း ျပႆနာေတာ့ မရွိဘူး။ ဘဏ္မွာ အေပါင္ထားၿပီး ေငြေခ်းလို႔ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဈးကြက္ေအးေပမယ့္ ထုတ္ မေရာင္းၾကသလို ေဈးလည္းမက်ဘူး” လို႔ ယူနတီအိမ္ၿခံေျမ အက်ိဳးေဆာင္လုပ္ငန္းရဲ႕ ဒါရိုက္တာ ဦးေဇာ္ေဇာ္က ေျပာ ပါတယ္။
တဦးခ်င္းဝင္ေငြ (Per capital GDP) အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၁၂၀၀ ဝန္းက်င္ေလာက္သာ ရွိတဲ့နိုင္ငံ၊ ရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေတြ က် ဆင္းေနတဲ့ နိုင္ငံ၊ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ၂၆ ရာႏႈန္း ရွိတဲ့ နိုင္ငံတနိုင္ငံမွာ ယခုေလာက္အထိ ေျမေဈးေတြ ျမင့္တက္ေနတာကို အစိုးရက တကယ္ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ပါ့မလား။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈျမင့္တက္ၿပီး ေျမယာလက္ဝါးႀကီးအုပ္မႈေတြ ရွိေနတဲ့ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ က်ဴးျပႆနာေတြလည္း ျဖစ္ေပၚေနပါ တယ္။ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက ရရွိတဲ့ သတင္းေတြအရဆိုရင္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ လူဦးေရ ၆ သန္းထဲက တ သန္းေက်ာ္ေလာက္ရဲ႕ေနအိမ္ေတြဟာ စံမမီ အိမ္ရာ (slum)ေတြျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ လူမေနသင့္တဲ့ အိမ္ရာေတြ လို႔အနက္ဖြင့္ရင္ မမွားပါဘူး။
ေျမယာျပႆနာကို မေျဖရွင္းေပးနိုင္ရင္ နိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇုပ္ႏွံမႈေတြ ဝင္လာဖို႔ ခက္ခဲေနဦးမွာပါ။ ေျမယာ လက္ဆုပ္ၿပီးမွ ထမင္းစားရတဲ့ လူတန္းစားတရပ္အတြက္လည္း စိန္ေခၚမႈေတြ ရွိေနဦးမွာပါ။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈကို ေလွ်ာ့ခ်မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဒါဟာႀကီးမားတဲ့ အတားအဆီးပါပဲ။
လယ္ေျမေတြကို လန(၃၉) ထုတ္ေပးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လယ္သမားေတြနဲ႕ ပဋိပကၡျဖစ္ေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ လန (၃၉) ဟာ လယ္ယာေျမကို အျခားနည္းနဲ႕ အသုံးခ်ခြင့္ပါ။ လန( ၃၉) ကိုထုတ္ေပးတာကေတာ့ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးဝန္ႀကီး ဌာနေအာက္မွာရွိတဲ့ လယ္ယာေျမစီမံခန႔္ခြဲေရးေကာ္မတီနဲ႕ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီးဌာနေအာက္က ေထြ/အုပ္႐ုံးတို႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ေအာက္တိုဘာလ၂၂ ရက္ေန႕က က်င္းပတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားနဲ႕ေတြ႕ဆုံပြဲမွာ “အရင္တုန္းက ကိုယ့္အတြက္ လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြ၊ ယခုသူမ်ားအတြက္ မလုပ္နိုင္ဘူးလား”လို႔ နိုင္ငံေတာ္အတိုင္ပင္ခံပုဂၢိဳလ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့ပါတယ္။
ခရိုနီလို႔အေခၚခံေနတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ျမန္မာ့စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမိတ္ဖက္အျဖစ္ ပူး ေပါင္းဖို႔ ဖိတ္ေခၚလိုက္တာပါ။ ဒီအထဲမွာ ေျမအေျမာက္အျမားပိုင္ဆိုင္ေနတဲ့အတြက္ အေဝဖန္ခံေနရသူေတြ ပါဝင္ပါတယ္။ ဒီေျမရွင္ႀကီးမ်ားအေနနဲ႕ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးမိတ္ဖက္ျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ႀကိဳက္ေဈးရမွ ေရာင္းမယ္ဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကို ဖ်က္ၿပီး ပိုင္ ဆိုင္ထားတဲ့ ေျမကို ထည့္ဝင္ဖို႔ သဒၵါတရားထက္သန္မွသာျဖစ္နိုင္ပါလိမ့္မယ္။
ေျမယာဆိုတာ အကန႔္အသတ္နဲ႕ရွိေနတဲ့ပစၥည္း ျဖစ္သလို နိုင္ငံသားအားလုံးနဲ႕ မွ်ေဝခံစားရတဲ့ ပစၥည္းမ်ိဳးပါ။ အမ်ားစု ေက်ာခ်စရာ ေျမမရွိတဲ့ အေနအထားထိ လက္တဆုပ္စာလူတစုက ေျမအေျမာက္အျမားကို လက္ဝါးႀကီး အုပ္ထားျခင္းဟာ ေခတ္သစ္ေျမရွင္စနစ္ကို ဖန္တီးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေျမရွင္စနစ္ေၾကာင့္ စီးပြားေရးဆုတ္ယုတ္မႈေတြ၊ ဆင္းရဲခ်မ္းသာကြာဟမႈေတြ ပိုႀကီးမားလာမွ ျဖစ္သလို ဒီမိုကေရစီ လမ္း ေၾကာင္းဟာလည္း အေကာက္အေကြ႕အမတ္အေစာက္ေတြ ပိုမ်ားလာမယ္လို႔ျမင္မိပါတယ္။
Credit: Irrawaddy
