ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ သူ႕အျမင္ကိုယ့္အျမင္

“ ဦးဦးေရ……. သမီး ျဖိဳးျဖိဳးပါ ”လို႕ ႏႈတ္ခြန္းလိုက္သူကေတာ့ ဒဂံုျမိဳ႕သစ္(ဆိပ္ကမ္း)ျမိဳ႕နယ္၊ ယုဇနဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕ေတာ္က အိမ္ျခံေျမအက်ိဳးေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြႏ္ု္ကလည္း “ ျဖိဳးျဖိဳးေရ သတင္းေကာင္း ေျပာဖို႕ရွိလို႕လား ” လို႕ ျပန္လည္ႏႈတ္ဆက္လိုက္တာနဲ႕ “ ရွိတာေပါ့ ဦးဦးရဲ႕ …ဒီလိုပါ ၊ ကၽြန္မတို႕ရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးတစ္ဦးက ယုဇနဥယ်ာဥ္အိမ္ရာ (၁၄) လမ္း က ေျမညီထပ္အခန္းကို ဝယ္ခ်င္လို႕၊အဲဒါ ဦးဦး လိုက္ျပီး စာခ်ဳပ္ေပးပါဦး”

“ အိုး … ဟုတ္လား၊ တကယ့္မဂၤလာသတင္းပါ၊ သၾကၤန္ေက်ာ္ျပီးေနာက္ပိုင္း လာဘ္ပြင့္တာပဲေပါ့ မဟုတ္ဘူးလားသမီးရဲ႕ ” “ မွန္ပါတယ္ရွင့္၊ ဒါနဲ႕ ဦးဦးက ဘယ္ကို လိုက္လာျပီး စာခ်ဳပ္ေပးရမွာလဲ ၊ ေျပာပါဦး ”“ ဒီတစ္ခါ စာခ်ဳပ္ေပးရမွာက ယုဇနဥယ်ာဥ္ျမိဳ႕ေတာ္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ ဗဟန္းအုတ္လမ္းက ယုဇနတာဝါမွာ သြားျပီး စာခ်ဳပ္ေပးရမွာေလ ”

“အလို ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ၊ တိုက္ခန္းက ပိတ္ထားလို႕ ပိုင္ရွင္ရွိတဲ့ေနရာသြားရတာလား ျဖိဳးျဖိဳးရဲ႕ ” “ ကၽြန္မလည္း ေသခ်ာမသိဘူး၊ ပြဲစားေခၚတဲ့ ေနာက္လိုက္ရမွာပဲ ” “ အလို …. ငါ့ညီမတို႕ ဝယ္မယ့္ တိုက္ခန္းဟာလည္း ပိုင္ရွင္ရွိတဲ့ေနရာလည္း အတိအက် မသိဘူးဆိုေတာ့ အခက္သားလားဘဲ ” ၊ “ အင္း … ပြဲစားေျပာေတာ့ ေရာင္းမယ့္သူက ပါမစ္ကို ယုဇနတာဝါရုံးခ်ဳပ္မွာ ျပန္အပ္ထားတာလို႕ ေတာ့ ေျပာတာပဲ ” ၊ “ ကဲ ကဲ …ထားပါေတာ့ေလ၊ ဟိုေရာက္ေတာ့ အက်ိဳးအေၾကာင္း သိရမွာေပါ့ ၊ မီးစင္ၾကည့္ျပီး ကၾကတာေပါ့ကြယ္ ”

“အဲဒါေၾကာင့္ ဦးဦးကို ေရွ႕ေန ေခၚတာေပါ့၊ ဝယ္မယ့္သူကလည္း ဧရာဝတီတိုင္း ၊ ဖ်ာပံုျမိဳ႕နယ္၊ ေက်းရြာကသူေတြဆိုေတာ့ တိုက္ခန္းနဲ႕ပတ္သက္ရင္ ဘာမွမသိၾကဘူး၊ ျမင္စီးလို႔မွ အထီးမွန္းအမမွန္း မသိဆိုသလိုပါပဲ ” “ ကဲပါေလ၊ ဒါဆိုရင္ မနက္ျဖန္ (၁၀) နာရီမွာ ဗဟန္း၊ ယုဇနတာဝါမွာ ဆံုၾကတာေပါ့….” လို႕ ေျပာျပီး ခ်ိန္းဆိုလိုက္ပါတယ္။

ခ်ိန္းဆိုထားတဲ့ တိုက္ခန္းဝယ္မယ့္အဖြဲ႕ကို ျဖိဳးျဖိဳးက ဦးေဆာင္ျပီး ၁၀း၃၀ နာရီမွာ ေရာက္လာၾကပါတယ္၊ သူတို႕နဲ႕အတူ အသက္ (၄၀)ေက်ာ္ လူငယ္တစ္ေယာက္လည္း ပါလာပါတယ္။ သြက္သြက္လက္လက္နဲ႕ ယုဇနကုမၸဏီဝန္ထမ္းေတြနဲ႕ ေျပာဆိုပံုေထာက္ေတာ့ ဧကႏိၱ အက်ိဳးေဆာင္ပြဲစားျဖစ္ရမယ္လို႕ ကၽြႏု္ပ္ခန္႕မွန္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။

သူ႕ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕အတူ ကၽြႏု္ပ္နဲ႕ ဝယ္မယ့္သူေတြက သူ႕ေနာက္ လိုက္ခဲ့ရပါတယ္။ ဓာတ္ေလွကားနဲ႕ (၂) ထပ္ေလာက္အထိ စီးရပါတယ္။ ခဏေလးနဲ႕ ေရာက္သြားပါတယ္။ ကၽြနု္ပ္တို႕အဖြဲ႕ ေရာင္းမယ့္သူရဲ႕ အခန္းေတြကို ေရာက္တဲ့အခါ ေရာင္းမယ့္သူက အစည္းအေဝးသြားေနလို႕ ခဏေစာင့္ပါဦးလို႕ စာေရးမတစ္ေယာက္က လာေျပာပါတယ္။

စာေရးသူအေတာ္ စိတ္ပ်က္သြားပါတယ္။ ေရာင္းမယ့္သူကို ထိုင္ေစာင့္ရင္းေရာင္းသူရဲ႕အေၾကာင္းကို တစ္ေစ့တစ္ေစာင္းအအကဲခတ္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အခုထိ မေတြ႕ႏိုင္ေသးဘူးဆိုေတာ့ ဧကႏၱေရာင္းမယ့္သူက ကုမၸဏီရဲ႕အၾကီးအကဲတစ္ဦးျဖစ္ရမယ္လို႕ ေတြးေတာေနစဥ္ ပြဲစားလူငယ္က “ကဲ…ေရွ႕ေနၾကီးေရ.. ဆရာက ေရာက္ျပီတဲ့ ၊ အခန္းထဲဝင္ၾကရေအာင္ ” လို႕ ဝမ္းသာအားရေျပာပါတယ္။

ကၽြၽႏ္ုပ္လည္း ဝယ္သူနဲ႕ သက္ေသအျဖစ္ ျဖိဳးျဖိဳးတို႕ကို ေခၚျပီး မွန္နဲ႕ ကာထားတဲ့ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပါတယ္။ေရာင္းသူက စရန္ေပးစာခ်ဳပ္ေလးျပပါဦးလို႕ ဆိုတာနဲ႕ ကၽြႏ္ုပ္က ထုတ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ေရာင္းသူက စာခ်ဳပ္ကို ယူသြားျပီး သူ႕ရုံးခန္းထဲမွာ ဝင္ဖတ္ပါတယ္။

ေရာင္းသူေနရာမွာ အမည္၊ မွတ္ပံုတင္၊ ေနရပ္လိပ္စာ ေရးသြင္းျပီး ျပန္လားေပးပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားျပန္ေရာ။ အလို... အထူးအဆန္းပါလားလို႕ ေတြးေနမိတယ္။

တစိမ့္စိမ့္ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မွ ကၽြႏ္ုပ္တို႕ ဒဂံုဆိပ္ကမ္းက လာတယ္ဆိုေတာ့ လူေတြကို မယံုတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္သလို စိုးရိမ္ေနတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

“ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ဒါက သူ႕ဘက္က အေတြးပဲ။ ကၽြႏ္ုပ္လည္း စရန္ေပးစာခ်ဳပ္မွာ ဝယ္သူ၊ အမည္၊ မွတ္ပံုတင္ ေနရပ္လိမ္စာနဲ႕ အသိသက္ေသ (၂) ဦးတို႕ရဲ႕ လိပ္စာကို ေရးသြင္းေပးလိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ လက္ေဗြေတြ နွိပ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ အားလံုးျပီးမွ ေရာင္းသူထံကို ျပန္ေပးလိုက္တယ္။”

ေရာင္းသူက စရန္ေပးစာခ်ဳပ္နဲ႕အတူ စရန္ေငြမ်ားကိုပါ စာေရးမတစ္ေယာက္လာယူခိုင္းပါတယ္။ စာခ်ဳပ္နဲ႕ေငြကို အေသအခ်ာစစ္ေဆးျပီးမွ ယုဇနဦးေဌးျမင့္နဲ႕ ယခုလက္ရွိေရာင္းသူတို႕ တိုက္ရုိက္ခ်ဳပ္ဆိုထားတဲ့ အခန္းေပးအခန္းယူ နွစ္ဦးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ (မူရင္း)ကိုပါ ျပပါတယ္။ဒါ့အျပင္ ေရဖိုး၊ လွ်ပ္စစ္မီတာဖိုးသြင္းထားတဲ့ ေျမစာရင္းေတြလည္း တြဲလ်က္ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီအခ်က္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ေရာင္းသူအား လက္ရွိယုဇနဦးေဌးျမင့္ရဲ႕ ရွယ္ယာတူတစ္ဦးဦး ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ ဝယ္ယူသူအတြက္ ပိုမိုစိတ္ခ်ရတာေပါ့။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စာခ်ဳပ္အဆက္အစပ္မ်ားရင္ ဝယ္တဲ့သူအတြက္ မျပည့္စံုမွာစိုးလို႕ ေရွ႔ေနေခၚလာရတာျဖစ္ပါတယ္။

ယုဇနအိမ္ရာမွာ လူေနထိုင္ခြင့္လိုင္စင္ကို အိုးအိမ္က ထုတ္ေပးတာ မဟုတ္ဘဲ ယုဇနဦးေဌးျမင့္နဲ႕ ဝယ္သူနွစ္ဦးသေဘာတူတိုက္ခန္းအေရာင္းအဝယ္စာခ်ဳပ္တစ္ခုပဲ ရွိတာဆိုေတာ့ စိုးရိမ္တာေပါ့။ အတုအပ လုပ္ျပီးေရာင္းရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္ရွိတာေပါ့။

ေနာက္မွ သိရတဲ့အခ်က္ကေတာ့ ယုဇနျမိဳ႕ေတာ္တိုက္ခန္းေတြမွာ ဦးေဌးျမင့္ပိုင္ရင္ ယုဇနဦးေဌးျမင့္နဲ႕ ခ်ဳပ္ဆိုထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ကလြဲလို႕ ေနာက္ဝယ္သူေတြရဲ႕ အမည္ေျပာင္းမေပးဘူးလို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒီေတာ့ စာခ်ဳပ္အဆက္အစပ္မွန္ရင္ဝယ္လို႕ရတယ္ဆိုတာ သိထားၾကတယ္။ဝယ္သူကေတာ့ ဒီေန႕ဝယ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေပါ့။ စာခ်ဳပ္အဆက္မရွိေသးဘူး။ပထမဆံုးအမည္ေပါက္ပိုင္ရွင္ထံက တိုက္ရုိက္ဝယ္ရတာ ျဖစ္လို႕ပါပဲ။

ဝယ္ယူသူေတြဟာ နယ္ျမိဳ႕မွ လာတာျဖစ္ေတာ့ ေဆြမ်ိဳးထဲက တစ္ဦးဦးဝယ္ႏိုင္ရင္ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ က်န္တဲ့အမ်ိဳး (၅)ေယာက္ေလာက္က လိုက္ပါကူညီေပးတဲ့ ဓေလ့ထံုးစံရွိတယ္ေလ။ဒါကိုပဲ ေရာင္းသူက အုပ္စုလိုက္ လိုက္လာေတာ့ ပြဲစားေတြမ်ားတယ္ထင္ျပီး မေတြ႕ရဲတာ ျဖစ္မွာပါလို႕ စိတ္ကိုေျဖသိမ့္လိုုက္ပါတယ္။ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း အားလံုးအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕သြားလို႕ ႏႈတ္ဆက္ျပီး ျပန္ခဲ့ၾကပါေတာ့တယ္။ ပြဲစားကေတာ့ ပြဲစားခရဖို႕ က်န္ရစ္ခဲ့ေလရဲ႕။ သူ႕လုပ္အားခရဖို႕အတြက္ သူကိုယ္တိုင္အားထုတ္ရမွာေပါ့ေလ။

အားလံုးအဆင္ေျပၾကလို႕ဝမ္းသာဂုဏ္ယူပါတယ္

Credit: လႊတ္ေတာ္ေရွ႔ေနေမာင္ေကာင္းေဖ