ေငြေသာ့ျဖင့္ အိမ္တံခါးမ်ားဖြင့္ႏုိင္ရန္ ကူညီပါ

မၾကာမီက ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္ (CHDB)သည္ အိမ္ရာဘ႑ာေငြေၾကးစနစ္ (Housing Financing Mechanism) အတြင္း ျပည္သူမ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္လာေရးအတြက္ ေျခလွမ္းသစ္တစ္လွမ္းကို ရဲရဲဝ့ံဝ့ံလွမ္းထြက္လာခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရ၏။ ဘဏ္တြင္ စုေဆာင္းေငြစာရင္း ဖြင့္လွစ္စုေဆာင္းသူမ်ားအား အိမ္ရာဝယ္ယူေရး ေခ်းေငြမ်ားကို ဦးစားေပးထုတ္ေပးမည္ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္ပင္ျဖစ္၏။ ဤေၾကညာခ်က္သည္ ျမားတစ္စင္းႏွင့္ ငွက္ႏွစ္ေကာင္ကို ပစ္ခြင္းသည္ႏွင့္ တူ၏။ ပထမငွက္မွာ CHDB ဘဏ္တြင္ စုေဆာင္းေငြမ်ား (Saving Deposit) တုိးပြားရရွိေစျခင္းျဖစ္ၿပီး ဒုတိယငွက္မွာ ျပည္သူတုိ႔က အိမ္ရာအတြက္ႀကိဳတင္ေငြ စုေဆာင္းမႈကို အေျခခံ၍ အိမ္ရာဝယ္ယူပိုင္ဆုိင္ႏုိင္ေသာ အခြင့္အလမ္းမ်ား တိုးပြားရရွိႏုိင္ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ေဆာက္လုပ္ေရာင္းခ်မည့္ ဝင္ေငြနည္းအိမ္ရာစီမံကိန္းမ်ား၊ တန္ဖိုးမွ်တအိမ္ရာစီမံခန္းမ်ားတြင္ ဝယ္ယူလိုသူမ်ားအနက္ CHDB ဘဏ္တြင္ ေငြစုေဆာင္းသူမ်ားကို ဦးစားေပးေရာင္းခ်မည္ဟူေသာ ေၾကညာခ်က္တစ္ရပ္ကို
လည္း ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနက အတိအလင္းထုတ္ျပန္ေပးရန္ လိုအပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရ၏။ သို႔မွသာ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်သူႏွင့္ ေခ်းေငြအစီအစဥ္တို႔သည္ တစ္သီးတျခားမဟုတ္၊ တစ္သားတည္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပည္သူတို႔၏ ယံုၾကည္မႈကို ပိုမိုရရွိႏုိင္မည္ျဖစ္ပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးမႈသမုိင္းကို ၾကည့္လွ်င္ ‘ေရွ႕ေရာက္ ေနာက္က်န္ တုိ႔ုႏုိင္ငံ’ဟု ဆုိရမည္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွစ၍ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္ျပည္သူ႔အိုးအိမ္ ျပန္လည္ထူေထာင္ေရး ၿမိဳ႕ရြာစည္ပင္ေရးအဖြဲ႕ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့၏။ ႏုိင္ငံတစ္ဝန္းလံုးရွိ ၿမိဳ႕ႀကီး ၂၀ ခန္႔၌ အိမ္ရာစခန္း (Estates) ေပါင္း ၃၀ ခန္႔ ထူေထာင္၍ အငွားအိမ္ခန္းေပါင္း ၇,၀၀၀ ခန္႔ကို နိဒါန္းပ်ိဳး တည္ေဆာက္ႏုိင္ခဲ့၏။ စင္ကာပူႏုိင္ငံ၏ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႕သည္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ဖြဲ႕စည္းၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံထက္ ၁၂ ႏွစ္တိတိ ေနာက္က်ခဲ့၏။ ထုိင္းႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိအမ်ိဳးသားအိမ္ရာ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕ (National Housing Authority)သည္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွ စတင္ဖြဲ႕စည္းျဖစ္ေပၚလာရာ ႏွစ္ ၂၀ ခန္႔ ေနာက္က်၏။

သို႔ေသာ္ ဝင္ေငြနည္းျပည္သူတုိ႔အတြက္ အိမ္ရာျဖည့္ဆည္းေရး လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ေဖာ္ျပပါ ႏွစ္ႏုိင္ငံစလံုးသည္
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ေရွ႕တြင္ မ်ားစြာခရီး ေရာက္လ်က္ရွိေၾကာင္း ေတြ႕ရွိႏုိင္၏။ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ‘မေကာင္း အျမင္ အေဟာင္းအသြင္ႏွင့္ တေကာင္းဘုရင္’ေခတ္က အိမ္အိုမ်ားကို ယေန႔တုိင္ ေထြးပိုက္ထားရ၏။ က်ဴးေက်ာ္အိမ္ရာမ်ားကို ၁၀ ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္၊ ႏွစ္ ၂၀ တစ္ႀကိမ္ အခ်ိန္အလြန္ၾကာမွ ‘စုပံုရွင္း’စနစ္ျဖင့္ ၿမိဳ႕သစ္တည္၍ ေျဖရွင္းေပးေနရ၏။ ‘ၿမိဳ႕ေဟာင္းလည္းအို ၿမိဳ႕သစ္ညိဳၿပီ က်ဴးကို အျမန္ရွင္းပါေလာ့’ဟု ေတာင္းဆုိေနရေသာ ႏုိင္ငံျဖစ္လာ၏။

ထိုကဲ့သို႔အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးက႑တြင္ ေရွ႕ေရာက္ၿပီးမွ ေနာက္က်န္ခဲ့ရသည္မွာ အဓိကအားျဖင့္ လူ႔စြမ္းအားခ်ိဳ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ မဟုတ္သလို ေငြေၾကးဆင္းရဲမႈ သက္သက္ေၾကာင့္လည္း မဟုတ္ေပ။ အဓိက အေၾကာင္းတရားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ တာထြက္စ အခ်ိန္ကာလကပင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံရန္ အစိုးရဘတ္ဂ်က္ သက္သက္ကိုသာ အားျပဳခဲ့၏။ ေဖာ္ျပပါႏုိင္ငံမ်ားမွာ အစိုးရဘတ္ဂ်က္သက္သက္ကို အားမကိုး။ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာ ဘ႑ာေငြေၾကးစနစ္တစ္ရပ္ကို တစ္ပါတည္းထူေထာင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။ စင္ကာပူတြင္ HDB ႏွင့္အတူ Central Provident Fund ထူေထာင္၍ CPF ဘဏ္သည္လည္းေကာင္း၊ ထိုင္းႏုိင္ငံတြင္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအာ ဏာပိုင္အဖြဲ႕အတြက္ အစိုးရ၏ ဘန္ေကာက္ဘဏ္ (Govt: Bank of Bangkok)သည္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ဘ႑ာေရးအင္အားမ်ားကိုနည္းမ်ိဳးစံုျဖင့္ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္
ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီး အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ ငန္းမ်ား စတင္ေဆာင္ရြက္ေသာအခါ ကိုရီးယားစစ္ပြဲအတြင္း ေတာင္ကိုရီးယားသို႔ ဆန္တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ရာမွ ရရွိေသာေငြမ်ားကို အေျခတည္သည့္ ျပည္ေတာ္သာ စီမံကိန္း၏ ေဘာင္အတြင္းမွ အိမ္ရာမ်ား အေျမာက္အျမား ထုတ္လုပ္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ သီးျခားေငြေၾကးစနစ္ထူေထာင္ခဲ့ျခင္း လံုးဝမရွိခဲ့ေပ။ ကိုရီးယားစစ္ပြဲၿပီး၍ ဆန္တင္ပို႔မႈမွ ဝင္ေငြမ်ား ထိုးၿပီးက်ဆင္းမႈႏွင့္အတူ ျပည္ေတာ္သာစီမံကိန္း ဆံုးခန္းတုိင္ရာ၌အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးလုပ္ငန္းပါ ေမ်ာပါသြားေလေတာ့၏။ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္တြင္ အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္ ၿမိဳ႕သစ္သံုးၿမိဳ႕ကို ဘတ္ဂ်က္ေငြေအာသံုး၍ တည္ေဆာက္ၿပီးသည့္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိန္းသိမ္းမႈ၊ ျမႇင့္တင္မႈမ်ား စဥ္ဆက္မျပတ္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ရန္ ဘတ္ဂ်က္ရန္ပံုေငြ အလံုအေလာက္မရရွိေတာ့သျဖင့္ အဆုိပါၿမိဳ႕မ်ားမွာလည္း အရြယ္မတုိင္မီ အိုမင္းသြားခဲ့ေလ၏။

မဆလေခတ္ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္မွစ၍ တည္ေထာင္ေသာ သုဝဏၰၿမိဳ႕သည္လည္း ဘတ္ဂ်က္ကိုသာ ပံုေအာၿပီး တည္ေဆာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ေနာင္ေသာအခါ ေငြမလိုက္ႏုိင္၍သုဝဏၰမွာ ေရႊေရာင္ေျခာက္ခန္းၿပီး ေက်ာက္သင္ပုန္းေရာင္လႊမ္းခဲ့၏။ တစ္ဖန္ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္မွစ၍ တပ္မေတာ္အစိုးရလက္ထက္ ၿမိဳ႕သစ္မ်ား တည္ေဆာက္ရာတြင္ အစိုးရမွာ မြဲေန၏။ ျပည္သူထံမွ ေကာက္ခံရရွိသည့္ ေျမစည္ပင္စရိတ္မ်ားကို ျပန္သံုးၿပီး ေျမသားလမ္းျဖင့္ ဇာတ္လမ္းစခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ထိုစဥ္ကာလ ၿမိဳ႕ရြာႏွင့္ အိုးအိမ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနသည္ ‘လွည့္ပတ္ရန္ပံုေငြစနစ္’ တစ္ရပ္ကို တြန္းတြန္းတိုက္တိုက္ျဖင့္ ထူေထာင္ခြင့္ေတာင္းခံၿပီး ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္သာလွ်င္ ၿမိဳ႕သစ္ခုနစ္ၿမိဳ႕သည္ ႐ုပ္လံုးသဲကြဲစြာ ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္၏။ ဘတ္ဂ်က္ေငြလံုေလာက္စြာမရရွိဘဲ အျခားေသာအိမ္ရာစီမံကိန္းမ်ားမွ အျမတ္ေငြကို ျဖတ္သြယ္ေထာက္ပံ့မႈ (Cross Subsidization) နည္းျဖင့္ သံုးစြဲၿပီး တစ္ဆင့္ထက္တစ္ဆင့္ ျမႇင့္တင္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအစိုးရေခတ္သို႔ ကူးေျပာင္းေရာက္ရွိၿပီးေနာက္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္တြင္ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၌ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရး အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲတစ္ရပ္ကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ က်င္းပခဲ့၏။ စာေရးသူလည္း စာတမ္းတစ္ေစာင္ ဖတ္ၾကားခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ ဘဏ္စနစ္တစ္ရပ္ ထူေထာင္ရန္ တက္ေရာက္သူမ်ားအားလံုး ဝုိင္းဝန္းေဆြးေႏြးခဲ့ၾက၏။ ယင္းေဆြးေႏြးပြဲရလဒ္ (Out Come)ကို ျမစ္ဖ်ားခံ၍ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ‘ေဆာက္လုပ္ေရးႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဘဏ္’ (CHDB)ဟူ၍စတင္ဖြဲ႕စည္းျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕ရွိရေပသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္မွစ၍ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ တိတိ ၾကာျမင့္ေလေသာအခါမွ စင္ကာပူႏုိင္ငံ၊ ထုိင္းႏုိင္ငံတုိ႔ကဲ့သို႔ အိမ္ရာဘဏ္ ေငြေၾကးစနစ္တစ္ရပ္ စတင္ထူေထာင္ႏုိင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သမုိင္းေၾကာင္းကို သံုးသပ္တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

မည္သို႔ဆုိေစ CHDB ဘဏ္သည္ ျမန္မာႏုိင္ငံ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ အဓိကအားထားရမည့္ ဘ႑ာေရးအဖြဲ႕အစည္း (Main Financial Institution)တစ္ရပ္အျဖစ္ ေပၚထြန္းလာၿပီျဖစ္၏။ ရွားရွားပါးပါး အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဟူေသာ ေဝါဟာရပါရွိသည့္ တစ္ခုတည္းေသာ ဘဏ္လည္း ျဖစ္ေပသည္။ အျခားေသာဘဏ္မ်ားသည္ အိမ္ရာေခ်းေငြ ထုတ္ေပးျခင္းအမႈကို ေဆာင္ရြက္ၾကေသာ္လည္း ဝင္ေငြနည္းျပည္သူမ်ားအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိေသးပါ။ ႐ုပ္ရွင္႐ံုႀကီး ၁၀၀ အတြက္ ေခ်းေငြထုတ္ေပးရန္ ဝန္မေလးေသာ္လည္း ဝင္ေငြနည္း ျပည္သူတို႔အတြက္ အိမ္ခန္း ၁၀၀ မွ်ကိုပင္ ေခ်းေငြထုတ္ေပးႏုိင္သည္ဟု မၾကားမိေသးပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၌ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရး လုပ္ငန္းကို ထဲထဲဝင္ဝင္ ေဆာင္ ရြက္ေပးလ်က္ရွိသည့္ CHDB ဘဏ္တြင္ ေငြစုေဆာင္းျခင္းျဖင့္ ပံုမွန္အတုိးေငြရရွိ႐ံုမွ်မက တန္ဖိုးမွ်တႏွင့္ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာမ်ား ဝယ္ယူရန္ ေခ်းေငြလမ္းေၾကာင္းကိုလည္း အသံုးျပဳႏုိင္ခြင့္ရရွိမည္ ျဖစ္ေပသည္။ အေရးႀကီးသည္မွာ ပထမအရစ္ေပးသြင္းရမည့္ Down Payment နည္းၿပီး အရစ္က်ေပးသြင္းမႈ ကာလရွည္လ်ားရန္ႏွင့္ အတိုးႏႈန္းသက္သာရန္ ျဖစ္၏။

လက္ရွိ CHDB ၏ ဘဏ္အေနအထားကို ေဆြးေႏြးသံုးသပ္လို၏။ Semi-Govt: ဘဏ္ျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ အစိုးရ၏ မတည္ေငြရင္း (Paid up Capital) ႏွင့္ ပုဂၢလိက မတည္ေငြရင္းႏွစ္ရပ္ေပၚတြင္ ရပ္တည္ေနရေသာဘဏ္ ျဖစ္၏။

အစိုးရ၏ မတည္ ရင္းႏွီးေငြမွာ ေငြသားပါဝင္မႈ ၁၇ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔သာရွိၿပီး ပံုေသပိုင္ပစၥည္းႏွင့္ေပါင္းလွ်င္ ရာခုိင္ႏႈန္းအားျဖင့္ ၂၄ ရာခုိင္ႏႈန္းမွ်သာရွိ ေသးေၾကာင္း သိရွိရ၍ အခ်ိဳးအစားအားျဖင့္ အလြန္နည္းေသးသည္ဟု ထင္ျမင္ယူဆ၏။ ေဆာင္းပါးအစ၌ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္း CHDB ဘဏ္သည္ စုေဆာင္းေငြ စာရင္းသီးျခားဖြင့္လွစ္စုေဆာင္းေသာ ျပည္သူတို႔အား အိမ္ပိုင္ဆုိင္ရန္ အရစ္က်ေငြသြင္းစနစ္ျဖင့္ ဦးစားေပးေငြေခ်းမည္ဟူေသာ သတင္းကို စတင္ၾကားသည့္ေန႔မွ ရက္သတၱႏွစ္ပတ္ ခန္႔အတြင္း ျပည္သူ ၂,၀၀၀ ခန္႔ကစုေဆာင္း ေငြစာရင္း ဖြင့္လွစ္ၾကရာ စုစုေပါင္း က်ပ္ေငြသန္း ၇၀၀ ခန္႔အထိရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ျပည္သူတုိ႔က အိမ္ရာတံခါးမ်ား ဖြင့္လွစ္ရန္အတြက္ ေငြေသာ့မ်ား ဦးစားေပးရရွိႏုိင္ရန္ ဘဏ္သို႔ ေမွ်ာ္လင့္ႀကီးစြာျဖင့္ စုေဆာင္းအပ္ႏွံျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

ယခုအခါ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရသည္ ဘဏ္တြင္ မတည္ရင္းႏွီး ေငြကိုထပ္မံတုိးျမႇင့္ထည့္သြင္း ေပးရန္ အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္သို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီျဖစ္၏။ အထက္ပါ ျပည္သူတို႔၏ စုေဆာင္းေငြတုိးပြား မႈသာမက အစိုးရ၏ မတည္ေငြ ရင္းမ်ားပါ တိုးျမႇင့္ထည့္သြင္းေပးလွ်င္ တန္ဖိုးမွ်တႏွင့္ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာမ်ားအတြက္ ေခ်းေငြအင္ အားႀကီးမားလာမည္ျဖစ္၏။ ျပည္ ေထာင္စုအစိုးရ၏ စီမံကိန္းမ်ား အရ ၂ ႏွစ္အတြင္း တန္ဖိုးနည္းအိမ္ခန္း ၈,၀၀၀ ေဆာက္လုပ္မည္ဟု သိရွိရ၏။ လက္ရွိ ပထမအသုတ္ ၂,၂၀၀ ကို မၾကာမီေရာင္းခ်မည္ဟု သိရွိရ၏။ အိမ္ခန္းဝယ္ယူ သူတို႔အတြက္ ႏွစ္ရွည္ ၁၅ ႏွစ္အထိ အရစ္က်ေငြေပးသြင္းမႈကာလကို တိုးျမႇင့္သတ္မွတ္ေပးႏုိင္လွ်င္ ဝင္ေငြနည္းသူတုိ႔ မ်ားစြာလက္လွမ္းမီႏုိင္မည္ ျဖစ္၏။

အစိုးရ၏ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ျပမႈႀကီးမားၿပီး ေငြေဖာင္းပြမႈျမင့္ တက္ေနစဥ္ အိမ္ရာဘဏ္ေငြေၾကးစနစ္ အားေကာင္းေအာင္ အစိုးရ၏ မတည္ရင္းႏွီးမႈမ်ား ထပ္မံျပဳ လုပ္သင့္ပါမည္ေလာဟု ေမးျမန္းသင့္၏။ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ကိုလံဘီယာ ႏုိင္ငံ၏ အေတြ႕အႀကံဳအရ ‘ေတာင့္တင္းၿပီး စနစ္က်ေသာ အိမ္ရာေငြေၾကးစနစ္သည္ အစိုးရ၏ ေငြေၾကးက႑ကိုသာမက စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးမႈမ်ားကိုပါ ျဖစ္ေပၚေစေၾကာင္း’ (Well- structured housing finance systems can make toward both financial sector and over all economic development) ကမၻာ့ဘဏ္က သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့၏။

ထုိ႔အျပင္ မၾကာမီက အေသးစားႏွင့္ အလတ္စားေခ်းေငြမ်ားအတြက္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ ဂ်ိဳက္ကာ (JICA) မွ SME two Step Loan အစီအစဥ္ျဖင့္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၃၀ ဘီလီ ယံတိတိ ေခ်းမည္ဟု သိရွိရ၏။ ထို ေခ်းေငြမွ ၈ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း အတိုးျဖင့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို ထပ္ဆင့္ထုတ္ေခ်းႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း လည္း သိရွိရေပသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအတြက္ တစ္ခုတည္းေသာ ဘဏ္ျဖစ္သည့္ CHDB ဘဏ္အား အထက္ပါအ တိုင္း ျပည္ပမွ Two Step Loan မ်ား ရရွိေအာင္လည္း အထူးဦးစား ေပးေဆာင္ရြက္ေပးသင့္ပါသည္။ လက္ရွိ ၁၂ ရာခုိင္ႏႈန္း အတိုးအစား SME ဘဏ္ကဲ့သို႔ ၈ ဒသမ ၅ ရာခုိင္ႏႈန္း အတိုးကိုလည္း ျပည္သူတုိ႔ ခံစားႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ၁၅ ႏွစ္ ႏွစ္ရွည္ေခ်းေငြလည္း ရရွိႏုိင္ရန္ အလားအလာပိုမိုေကာင္းမြန္လာ မည္ျဖစ္၏။

၁၉၇၅ ခုႏွစ္ ခ်ီလီစီးပြားေရးသည္လည္းေကာင္း၊ ၁၉၈၅ ခုႏွစ္ မေလးရွားစီးပြားေရးသည္လည္းေကာင္း၊ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးကို အာ႐ံုစိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျပန္လည္ ဦးေမာ့လာျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအာက္စဖို႔ဒ္တကၠသိုလ္မွ ပါေမာကၡ Danny Dorlings ဆိုသူက ‘အိမ္ရာသည္ ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ေခတ္ ကာလ၏ စီးပြားေရးျပႆနာမ်ား ကို အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆုိေပးလ်က္ရွိေပ ၿပီ’ (Housing has become defining economic issues of our times)ဟု ဖြင့္ဆိုခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။ ထို႔အျပင္တစ္ဝ ကမၻာ့ဘဏ္ကလည္း ‘အိမ္ရာက႑သည္ ႏုိင္ငံ၏ က်ယ္ျပန္႔ေသာ လူမႈေရးႏွင့္ စီးပြား ရးရည္မွန္းခ်က္မ်ားကို ျဖည့္ဆည္းေပး၏’ (Housing sector contributes towards broad social and economic objective) (1993) ဟူ၍လည္းေကာင္း သံုးသပ္ေဖာ္ျပခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေပသည္။

လက္ရွိ စီးပြားေရးႏွင့္ ဘ႑ာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ အိမ္ရာအတြက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈကို မေလွ်ာ့သင့္ေပ။ သဘာဝေဘးဒဏ္ေၾကာင့္ အိမ္ရာမဲ့မ်ားလည္း တိုးပြားေန၏။ အိမ္ရာမဲ့ျပည္သူတုိ႔က အိမ္ရာဝယ္ယူႏုိင္ေရးအတြက္ CHDB ဘဏ္တြင္ တတ္အားသမွ် ေငြစုေနၾက၏။ အစိုးရအေနျဖင့္ တန္ဖိုးနည္းအိမ္ရာ ေခ်းေငြ သီးသန္႔သံုးစြဲရန္အတြက္ မတည္ ရင္းႏွီးေငြမ်ား တိုးျမႇင့္ထည့္သြင္း ေပးေစလို၏။ ျပည္ပမွ Two Step Loan မ်ားလည္း ရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးေစလိုပါသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ဝင္ေငြနည္းျပည္သူမ်ားအား ေငြေသာ့ျဖင့္ အိမ္တံခါးမ်ား ဖြင့္ႏုိင္ေအာင္ အင္တိုက္အားတိုက္ ကူညီၾကပါဟု ေမတၱာရပ္ခံရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါသည္။

Credit: 7Day News