ဤေဆာင္းပါးကို ‘ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သစ္ဆုိလွ်င္ ဗိုလ္ေအာင္ဒင္လို ေျပာျပခ်င္’ဆိုတဲ့ ယခင္အပတ္ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး ဖတ္႐ႈၾကေစခ်င္ပါတယ္။ ယခင္ေဆာင္းပါးမွာ ပါဝင္တဲ့ ဒဂံု(အေရွ႕)နဲ႔ ဒဂံု(ေတာင္)မွာ လြတ္ေနတဲ့ ေျမဧကေပါင္း ၅,၀၀၀ ခန္႔ရဲ႕ အေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေရးသား ေဖာ္ျပမွာျဖစ္တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ။ အမွန္အားျဖင့္ ဒဂံု(ဆိပ္ကမ္း)ၿမိဳ႕နယ္မွာရွိတဲ့ ေျမဧကနဲ႔ေပါင္းရင္ စုစုေပါင္းဧက ၉,၇၀၀ ေက်ာ္အထိ ရွိခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ လြတ္ေနတဲ့ ဧကလို႔ ေျပာရတာက အဲဒီေျမေတြဟာ ယခင္တပ္မေတာ္ အစိုးရလက္ထက္ကာလမွာ လန (၃၉)ရရွိၿပီးသား အစိုးရေျမလြတ္ေတြ ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ ပါတယ္။
ယေန႔ အဲဒီေျမေတြဟာ ဘယ္လိုပံုစံေတြ ေျပာင္းသြားၾကၿပီး ဘယ္သူေတြလက္ထဲကို အဘယ္ကဲ့သို႔ ေရာက္ရွိကုန္ၾကၿပီလဲဆုိတဲ့အေၾကာင္း စနစ္တက်စံုစမ္းသင့္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ အစိုးရေျမေတြျဖစ္ၿပီး ‘ၿမံဳထားရင္ ကုန္သြားမွာ’ စိုးရိမ္ရပါတယ္။ ကုန္သြားမယ္ဆုိတာကေတာ့ ျပည္သူတုိ႔ အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ အသံုးမျပဳႏုိင္ဘဲ ပုဂၢလိကေျမေတြျဖစ္ သြားမွာကို စိုးရိမ္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၃၀၆ ဒသမ ၇ စတု ရန္းမိုင္ အက်ယ္အဝန္းမွာ အစိုးရ ေျမအမ်ားစုဟာ Urban Fringe လုိ႔ေခၚတဲ့ ၿမိဳ႕စြန္ေဒသေတြမွာ ဝန္းရံက်န္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကုန္သြားရင္ အနာဂတ္ၿမိဳ႕ေျမအတြက္ လယ္ယာေျမေတြ ရွာေဖြရဦးမယ္၊ ေလ်ာ္ေၾကးေပးၿပီး သိမ္း ရမယ္၊ ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈ အားနည္းမႈ ေၾကာင့္ သိမ္းၿပီးရင္း သိမ္းေနရတဲ့ သံသရာမွာ လည္ပတ္ေနတဲ့ဘဝက လြတ္မွာမဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီေျမေတြရဲ႕အေၾကာင္း ဗ်ဳပၸတ္နဲ႔ လုပ္ဇာတ္ေတြကို ဗိုလ္ေအာင္ဒင္လိုမေျပာေတာ့ ဘဲ ခိုိင္ဖံုး႐ံုးမွ ေပါင္ခ်ိန္ေလသံနဲ႔ ‘လာၾကစမ္း အစိုးရေျမေတြ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၿပီလဲ’လို႔ ေမးရမည့္အခ်ိန္ ေရာက္လာပါၿပီ။ ထိုအခါ ‘ဝယ္’ဆုိတဲ့ အသံေတြပါ ထြက္ေပၚလာဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။
တပ္မေတာ္ အစိုးရလက္ထက္မွာ လိႈင္သာယာၿမိဳ႕သစ္ ၂၆ ဒသမ ၀၁ စတုရန္းမုိင္၊ ေရႊျပည္သာၿမိဳ႕သစ္ ၁၅ ဒသမ ၂၁ စတုရန္းမုိင္၊ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ကို ၁၀၇ ဒသမ ၄၆ စတုရန္းမိုင္၊ ေရႊေပါက္ကံၿမိဳ႕ သစ္ ၅ ဒသမ ၅၅ စတုရန္းမုိင္၊ ေဝ ဘာဂီၿမိဳ႕သစ္ ၀ ဒသမ ၅၉ စတုရန္းမိုင္အစရွိတဲ့ ၿမိဳ႕သစ္မ်ား တည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္ကို ဒဂံု (ေျမာက္)၊ ဒဂံု (ေတာင္)၊ ဒဂံု (အေရွ႕)ႏွင့္ ဒဂံု (ဆိပ္ကမ္း)ဟူ၍ ၿမိဳ႕နယ္ေလးၿမိဳ႕နယ္ ထပ္မံတုိးခ်ဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕သစ္ မ်ားမွာ က်ဴးေက်ာ္မ်ားသာမက အိမ္ရာမဲ့ ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္းမ်ား၊ ႐ုပ္ရွင္၊ သဘင္၊ ဂီတ၊ စာေပနဲ႔ ပန္းပညာရွင္စတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အိမ္ရာမဲ့ပုဂၢိဳလ္မ်ားကိုပါ ေနရာခ်ထားေပးခဲ့တာကိုလည္း အားလံုးသိၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွာ ေနျပည္ေတာ္ တည္ေဆာက္ၿပီးစီးလို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွ ဝန္ထမ္းမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဝန္ထမ္းမ်ားကို လုပ္သက္ ၁၅ ႏွစ္ ျပည့္တုိင္း ရန္ကုန္မွာ ေျမေနရာခ်ေပးတဲ့ အစီအစဥ္မရွိေတာ့တဲ့အ ျပင္ ၎ႏွစ္အတုိင္မီ က်ဴးေတြကို မူလေနရာမွာပဲ တဲေပၚမွတိုက္ေပၚ တင္ဆုိၿပီးခ်ထားေပးတဲ့အတြက္ ေဖာ္ထုတ္ၿပီးသား အိမ္ရာေျမကြက္ေတြ မ်ားစြာပိုလွ်ံမႈရွိလာပါတယ္။ အဲဒီပိုလွ်ံေျမကြက္ေတြမွာ ေလာေလာဆယ္ ေခတ္မီလယ္ ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးအေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး အသံုးျပဳႏုိင္ရန္အတြက္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနကို ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက လႊဲေျပာင္းေပးခဲ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကုမၸဏီေပါင္း ၁၀ ခုေက်ာ္အား ေျမကြက္မ်ား ခြဲေဝၿပီး တာဝန္ေပးအပ္ခဲ့ေၾကာင္းလည္း သိရွိရပါတယ္။
ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနက လႊဲေျပာင္းေပးအပ္တဲ့ေျမကို အထက္ပါ စီမံကိန္းအတြက္သာ အသံုးျပဳၿပီး အျခားနည္းျဖင့္ အသံုးမျပဳရန္၊ စီမံကိန္းအတြက္ အသံုးျပဳရန္မလိုေသာအခ်ိန္၌ ျပန္လည္အပ္ႏွံရန္ႏွင့္ အစိုးရမွ ျပန္လည္သိမ္းယူရန္၊ အသံုးျပဳမႈႏွင့္ပတ္သက္၍ သေဘာထားကြဲလြဲမႈရွိပါက အစိုးရသုိ႔တင္ျပၿပီး အဆံုးအျဖတ္ရယူရန္ဆုိတဲ့ စည္းကမ္းခ်က္ေတြပါရွိေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။ ဒါဟာလည္း အစိုးရေျမကို ေဆာက္္လုပ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနက အျခားဌာနကို ျပန္တမ္းနဲ႔ လႊဲ ေျပာင္းေပးရာမွာ လုပ္ထံုးလုပ္ နည္းအရ ေခတ္အဆက္ဆက္ သတ္မွတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိ ရပါတယ္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန ၿမိဳ႕ျပႏွင့္ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဌာနဟာ အစိုးရေျမစီမံ ခန္႔ခြဲပုိင္ခြင့္ကို ဥပေဒနဲ႔အညီ ရရွိ ထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါတယ္။ အစိုးရေျမဆိုတာလည္း မည္သည့္ ပုဂၢိဳလ္၊ ဌာန အဖြဲ႕အစည္းကိုမွ် တရားဝင္ အငွားခ်ထားျခင္း မရွိ ေသးေသာ အစိုးရပိုင္ဆိုင္မႈရွိတဲ့ ေျမပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပတည္ ေထာင္ရန္အလို႔ငွာ အိမ္ရာေျမ (Residential Land) အျဖစ္ လန (၃၉) ခြင့္ျပဳခ်က္ရယူထားၿပီးတဲ့ အစိုးရေျမကိုိ အထက္ပါသတ္မွတ္ ခ်က္မ်ားနဲ႔အညီ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနကို လႊဲေျပာင္းေပးထားတာျဖစ္ၿပီး လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနကလည္း သတ္မွတ္ခ်က္ပ်က္ကြက္ရင္ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာနကို ျပန္လည္ လႊဲေျပာင္းေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စီမံကိန္းတစ္ခု ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရတဲ့ေျမေတြမွာ သက္ဆုိင္ရာကုမၸဏီေတြဟာ အမွန္တကယ္လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈ ရွိ၊ မရွိ၊ ႏွစ္စဥ္စိုက္ပ်ိဳးဧက မည္မွ်၊ တစ္ဧက သီးႏွံအထြက္ႏႈန္း မည္မွ်၊ စုစုေပါင္း အထြက္ႏႈန္း မည္မွ်ရွိေၾကာင္း၊ အတိအက်စစ္ ေဆးခ်က္ေတြ ရိွေနရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး စီမံကိန္းဟာ မူလရည္ရြယ္တဲ့အတုိင္း ေအာင္ ျမင္မႈ ရွိ၊ မရွိ သံုးသပ္ခ်က္ (Pro-ject Evaluation) မ်ားကိုလည္း အခါအားေလ်ာ္စြာ ေဆာင္ရြက္ရ မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြႏွင့္ပတ္ သက္ၿပီး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈမရွိတဲ့ စီမံကိန္းလုိ႔ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေတြ႕ေ့ျမျပင္ေပၚမွာၾကည့္ရင္ အခ်ိဳ႕ေနရာမွာ ငါးကန္ေတြ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ကမူ လယ္သမားေတြကို သီးစားျပန္ေပးထားတယ္လုိ႔လည္း ၾကားသိရပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳး ေရး အျပည့္အဝမလုပ္ေၾကာင္းနဲ႔ အုတ္တံတိုင္း ၿခံစည္း႐ိုးေတြကို ကားလမ္းနဲ႔အၿပိဳင္ ကာရံထားေၾကာင္း သိရျမင္ရပါတယ္။
ထူးျခားတဲ့အခ်က္က ယခင္အစိုးရလက္ထက္မွာ အဲဒီေျမေတြကို ၂၀၁၂ လယ္ယာေျမဥပေဒအရ ပံုစံ (၇)ေတြ ထုတ္ေပးခဲ့တယ္လို႔ သိရွိရပါတယ္။ ပံုစံ (၇)ဆိုတာ လယ္ယာေျမကိုသာ ထုတ္ေပးရ တာျဖစ္ပါတယ္။ ယခုေျမမ်ားဟာ အထက္မွာ ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့အတုိင္း လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးရန္ ခြင့္ျပဳထား ျခင္းသာျဖစ္ၿပီး လယ္ယာေျမလံုးဝ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ၁၉၅၃ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမ ႏိုင္ငံပိုင္ျပဳလုပ္ေရး အက္ဥပေဒပုဒ္မ ၃၉ အရ အျခား နည္းသံုးစြဲခြင့္ရရွိၿပီးသား အစိုးရ ေျမေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ လန (၃၉) ရၿပီးသား အစိုးရေျမကို လယ္ေျမအျဖစ္ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ၿပီး ပုဂၢလိကပိုင္ဆုိင္ခြင့္ရေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ဖန္တီးျခင္းဟာ ဥပေဒနဲ႔ ညီၫြတ္မႈလည္း မရွိပါ ဘူး။ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန အေနနဲ႔ လန(၃၉)ကို လံုးဝစြန္႔ လႊတ္လိုက္မွသာ လယ္ယာေျမ ျပန္ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ အဲဒီအခါမွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမဥပေဒ အရ ပုံစံ(၇) ထုတ္ေပးေရးကို ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခြင့္ရွိမွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ပံုစံ(၇) ေပးမရတဲ့ ေျမကို အဘယ္ေၾကာင့္ ပံုစံ (၇)ေပးၾကပါ သနည္း။ ‘အတင့္ရဲလိုက္တာ၊ လာ ၾကစမ္း’ဟု ခုိင္ဖံုး႐ံုးေလသံျဖင့္ ေမးလွ်င္ ‘ဝယ္.... ’ဟူေသာ အသံ က လိုက္လာဦးမွာ ေသခ်ာပါ တယ္။
စီမံကိန္းအေကာင္အထည္ ေဖာ္ျခင္းထက္ ေျမကိုရရွိရန္သာ စိတ္ဝင္စားသူအခ်ိဳ႕က ပံုစံ (၇) ရၿပီးတဲ့အခါမွ ေနာက္တစ္ဆင့္ ေရွ႕တိုးၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာ ေျမဥပေဒပုဒ္မ ၂၉ အရ အျခား နည္းျဖင့္ အသံုးျပဳရန္ ေလွ်ာက္ ထားၾကျပန္ေၾကာင္းနဲ႔ ပုဒ္မ ၃၀ (က)အရ ခြင့္ျပဳတဲ့အဆင့္ေတြအထိ အစိုးရအကူးအေျပာင္းကာလ အတြင္း ရရွိခဲ့ၾကေၾကာင္းလည္း ၾကားသိရျပန္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕က ေျမငွားစာခ်ဳပ္ (ဂရန္)မ်ားပင္ ရရွိ ခဲ့ေၾကာင္း၊ လူႀကီးႏွင့္ပတ္သက္ ေသာ ကုမၸဏီတစ္ခုဟာ ေရွ႕တန္းမွ ဧကေပါင္းရာႏွင့္ခ်ီၿပီး အမ်ား ဆံုးရရွိခဲ့ေၾကာင္းသတင္းမ်ား ထြက္ေပၚလာျပန္ပါတယ္။ မမွန္ပါေစနဲ႔လို႔ပဲ ဆုေတာင္းမိပါတယ္။ စာေရးသူရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ဦးပိုင္ ကုမၸဏီက အမွတ္(၇)လမ္းမႀကီး၊ စိတ္ေရာဂါကုေဆး႐ံုႀကီးေရွ႕ မ်က္ႏွာစာမွ ေျမဧကမ်ားကိုဝယ္ရန္ လာေရာက္တုိင္ပင္တဲ့အခါမွာ အဲဒီသတင္းကို ၾကားသိခဲ့ရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဝယ္မယ့္သူဆုိေတာ့ အေသအခ်ာ စံုစမ္းခဲ့ပံုရပါတယ္။ အဲ ဒီလုပ္ရပ္အတြက္ ယခင္အစိုးရလက္ထက္ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး ႏွင့္ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီးဌာနမွာ လံုးဝတာဝန္ရွိမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လန(၃၉) ရၿပီးသား အစိုးရေျမကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ လယ္ယာေျမဥပေဒ အသံုးခ်ၿပီး မွားယြင္းစြာဂရန္ထုတ္ ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အလြန္႔အလြန္ ထင္ရွားေနပါတယ္။
သို႔ေသာ္ ရန္ကုန္စည္ပင္သာယာနယ္နိမိတ္မွာ ေဆာက္လုပ္ေရးဝန္ႀကီးဌာန၊ ၿမိဳ႕ျပနဲ႔ အိမ္ရာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဦးစီးဌာနနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီတုိ႔ကသာ ေျမငွားဂရန္ထုတ္ ေပးခြင့္ရွိၿပီး ၎ႏွစ္ဖြဲ႕အနက္ မည္ သည့္အဖြဲ႕က ထုတ္ေပးခဲ့သနည္း ဆုိသည္ကို ေလ့လာစံုစမ္းရန္ လိုအပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေထြအုပ္အေနနဲ႔ ဂရန္ထုတ္ေပးခြင့္မရွိဘဲ စည္ပင္နယ္နိမိတ္ျပင္ပမွ ၿမိဳ႕မ်ားမွာ သာ လုပ္ကိုင္ခြင့္ရွိတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီကိစၥမွန္ ကန္ေသခ်ာေအာင္ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕က အေလးထားၿပီး အျမန္ဆံုးစစ္ေဆးေပးရန္ အထူးလို အပ္ပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရွိစုမဲ့စု ၿမိဳ႕ျပေျမဧက ၉,၇၀၀ ေပ်ာက္ဆံုးသြားႏုိင္ၿပီး ‘ေႁမြပါလည္းဆံုးသားလည္းဆံုး၊ စပါးမရ ေျမေတြ႐ႈံး’တဲ့ ဘဝေရာက္မွာ အလြန္စုိးရိမ္မိပါတယ္။ ရွားရွားပါးပါးကုမၸဏီ ၁၀ ခုေက်ာ္အနက္ ျမဝတီစိုက္ပ်ိဳးေရးကုမၸဏီလီမိတက္တစ္ခုတည္းကသာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္ ရန္ မရွိေတာ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပၿပီး ၂၂၈ ဧကအား ျပန္တမ္းနဲ႔အညီ ျပန္လည္အပ္ႏွံခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါတယ္။
အားလံုးစစ္ေဆးၿပီးတဲ့ ေနာက္ဂရန္ေပးခဲ့ျခင္း မွန္ကန္လွ်င္ ဂရန္ဖ်က္သိမ္းျခင္း၊ အျခားနည္းသံုးစြဲခြင့္ႏွင့္ ပံုစံ(၇)မ်ားပါ ဖ်က္သိမ္းျခင္းကို ျပတ္ျပတ္သားသား ေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ိဳးေရးေအာင္ျမင္မႈ မရွိတဲ့အျပင္ အျခားနည္းသံုးၿပီး စည္းကမ္းေဖာက္တဲ့အတြက္ ဘာနစ္နာေၾကးမွလည္း ေပးဖို႔မလိုပါဘူး။
မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ေဆာင္ေပးတဲ့ တာဝန္ရွိသူမ်ားကိုပါ အေရးယူဖို႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အကယ္၍ မွန္ကန္မႈမရွိဘူးဆိုရင္လည္း အထက္မွာေျပာခဲ့ သလို စီမံကိန္းတစ္ခုခ်င္းအား လုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈမ်ား ကို စစ္ေဆးမွတ္တမ္းတင္ၿပီး ျမ ဝတီစိုက္ပ်ိဳးေရးကုမၸဏီလို ျပန္လည္ အပ္ႏွံေ စျခင္း၊ အစိုးရက ျပန္လည္ သိမ္းယူျခင္းလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ဖို႔ လုိအပ္ၿပီျ ဖစ္ပါတယ္။ နစ္နာေၾကးေပးစရာရွိလည္း ေပးအပ္မယ့္နည္းလမ္းမ်ား ရွာေ ဖြ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ အိမ္ရာေျမ ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ေရးလုပ္ငန္းမွာ မူလကုမၸဏီ (စည္းကမ္းေဖာက္ဖ်က္ေသာ ကုမၸဏီမွ အပ)မ်ားကို ဦးစားေ ပးၿပီး လုပ္ငန္းအပ္ႏွံျခင္း၊ အက်ိဳးတူေဆာင္ရြက္ျခင္း စသည္မ်ား ျပဳလုပ္သင့္ ပါတယ္။ ဇာတ္ေမ်ာႀကီးအျဖစ္ ဆက္မထားသင့္ေတာ့ပါဘူး။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ‘ေျမဟာ ေရႊထက္ရွားေနပါၿပီ’။ ဒီေနရာမွာ ၿမိဳ႕ ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈ တာက်ိဳးၿပီး ျပည္သူ႔ အက်ိဳးအတြက္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ေျမေတြ တိုက္စား ခံခဲ့ရတဲ့အထဲ ေနာက္ထပ္ေျမေတြ ရွာရဦးမယ္၊ ၿမိဳ႕သစ္တည္ဦးမယ္ဆုိရင္ ဇာတ္ ဆရာ ကႀကိဳးနဲ႔ တီးလံုးအေဟာင္းေတြကို မျပင္ဘဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မ လားဆုိ တာလည္း အလြန္စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။ ၿမိဳ႕ျပေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈ (Urban Land Management) ဆုိတာ ၿမိဳ႕ျပေနျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔ ေျမယာ စည္းကမ္းခ်ိဳးေ ဖာက္မႈ မရွိေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းရာမွာ အစြမ္းထက္ရပါမယ္။ ထိေရာက္တဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈ (Effective Management)နဲ႔ ထိေရာက္မႈမရွိတဲ့ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈ (Ineffective Management)ဆုိၿပီး ႏွစ္မ်ိဳး ရွိပါတယ္။ ျပည္သူတစ္ဦးခ်င္း အက်ိဳး စီးပြားနဲ႔ အမ်ားျပည္သူအက်ိဳးစီးပြားကို သဟဇာတျဖစ္ေအာင္ ထိန္းေ က်ာင္းေပးႏုိင္တာဟာ ထိေရာက္မႈရွိတဲ့ ေျမယာစီမံခန္႔ခြဲမႈစနစ္ျဖစ္ ပါတယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူ၊ အခြင့္ထူးခံ အေလ့အက်င့္၊ ႀကိဳးနီစနစ္ လုပ္ထံုး လပ္ နည္းနဲ႔ မင္းမဲ့စ႐ိုက္ လႊမ္းမိုးမႈေတြဟာ ထိေရာက္မႈမရွိတဲ့ ေျမစီမံခန္႔ခြဲမႈစန စ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
နိဂံုးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ၿမိဳ႕ျပေျမယာဟာ ထိေရာက္မႈမရွိတဲ့ စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြေၾကာင့္ မရွားသင့္ဘဲ ရွားေနတာေတြရွိေၾကာင္း ေျပာလိုပါတယ္။ အကယ္၍ ဧကေပါင္း ၉,၅၀၀ ႐ႈံးရင္ ၿမိဳ႕ျပျပည္သူ ငါးသိန္းေက်ာ္ရဲ႕ ေနေရးကိစၥ အနာဂတ္ေပ်ာက္ၿပီး စံုးစံုးျမဳပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ။
(ေဖာ္ျပပါေဆာင္းပါးသည္ စာေရး သူ၏ အာေဘာ္သာျဖစ္ပါသည္။)
Credit: 7DayDaily
