႐ွံဳးနိမ့္မႈေပါင္း (၁ဝဝ၉) ႀကိမ္ကိုျဖတ္သန္းခဲ့ၿပီး ဘဝရဲ႕ေနာက္ဆံုးေနဝင္ခ်ိန္က်မွ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္အေၾကာင္းကိုေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
သူ႔အေၾကာင္းကေတာ့ဒီလိုပါ။ လူ႔ေလာကမွာသူ႔ကိုေမြးဖြားလိုက္ၿပီး-
(၅) နွစ္သားအ႐ြယ္မွာ သူ႔ဖခင္႐ုတ္တရက္ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ ဖခင္မ႐ွိေတာ့တဲ့ေနာက္ပိုင္း သူ႔မိခင္က အလုပ္ထြက္လုပ္ခဲ့ရတယ္။
(၁၂) နွစ္သားအ႐ြယ္မွာ သူ႔မိခင္က ေနာက္အိမ္ ေထာင္ျပဳလိုက္တယ္။ သူ႔ပေထြး႐ိုက္ႏွက္နိွပ္စက္တဲ့ဒဏ္ကို ေနာက္ကြယ္မွာခံခဲ့ရတယ္။
(၁၄) နွစ္သားအ႐ြယ္ေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖို႔လဲပိုက္ဆံမ႐ွိ၊ မိဘအိမ္မွာလည္း မေနခ်င္ေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ေလလြင့္တဲ့ဘဝကို စတင္ေရာက္႐ွိခဲ့ရတယ္။
(၁၆) နွစ္သားအ႐ြယ္မွာအသက္လိမ္ၿပီးစစ္ထဲဝင္ခဲ့တယ္။ မၾကာခဏ သေဘၤာမူးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ အိမ္ျပန္ပို႔ခံရတယ္။
(၁၈) နွစ္အ႐ြယ္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ မၾကာပါဘူး။ သူပိုင္သမွ်ကို သူ႔ဇနီးက ေရာင္းစားၿပီး မိဘအိမ္ျပန္ေျပးခဲ့တယ္။
(၂ဝ) နွစ္အ႐ြယ္မွာ မီးျပင္ဆရာ၊ ကူးတို႔သမားလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရထားသံလမ္းဝန္ထမ္းလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာအလုပ္မွ အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ မ႐ွိခဲ့ဘူး။
(၃ဝ) နွစ္အ႐ြယ္မွာ အာမခံကုမၸဏီတစ္ခုမွာ အေရာင္းျမွင့္တင္သူလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ေနာက္ပိုင္းမွာ အပိုဆုေၾကးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူေဌးနဲ႔ရန္ျဖစ္ စကားမ်ားၿပီး အလုပ္က နႈတ္ထြက္ခဲ့တယ္။
(၃၁) နွစ္အ႐ြယ္မွာ ဥပေဒပညာကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာသင္ယူၿပီး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အားေပးမႈနဲ႔ ေ႐ွ႕ေနအလုပ္ကို သူလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမႈတစ္ခုနဲ႔ တရား႐ံုးမွာ အမႈအပ္သူနဲ႔ ထိုးႀကိတ္ခဲ့ၾကတယ္။
(၃၂) နွစ္အ႐ြယ္မွာ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ၿပီး ပင္ပန္းဆင္းရဲခဲ့ရတယ္။
(၃၅) နွစ္အ႐ြယ္မွာကံမေကာင္းျခင္းက သူ႔ဆီက်ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။ ကားေမာင္းၿပီး တံတားတစ္စင္းေပၚျဖတ္တဲ့အခ်ိန္ တံတားက်ိဳးက်ၿပီး ကားေရာလူပါ ေခ်ာက္ထဲက်သြားခဲ့တယ္။ တစ္ကိုယ္လံုးဒဏ္ရာအထပ္ထပ္နဲ႔ ကားဘီးအေရာင္းျမွင့္တင္တဲ့အလုပ္ကို သူဆက္မလုပ္နိုင္ခဲ့ေတာ့ဘူး။
(၄ဝ) နွစ္အ႐ြယ္မွာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ဓါတ္ဆီဆိုင္တစ္ဆိုင္သူဖြင့္ခဲ့တယ္။ ဆိုင္းဘုတ္တင္ခ်ိန္မွာ စီးပြားဖက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အမႈျဖစ္ပြားခဲ့ရတယ္။
(၄၇) နွစ္အ႐ြယ္မွာ ဒုတိယအိမ္ေထာင္နဲ႔ သူကြာ႐ွင္းခဲ့တယ္။ သားသမီး သံုးဦး က်န္ခဲ့တယ္။
(၆၁) နွစ္အ႐ြယ္မွာ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဝင္အေ႐ြးခံခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။
(၆၅) နွစ္အ႐ြယ္မွာ လမ္းခ်ဲ႕တဲ့အစိုးရေၾကာင့္ နာမည္ထြက္စျပဳေနတဲ့ Fast food သူ႔စားေသာက္ဆိုင္ေလး ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတယ္။ ႐ွိစုမဲ့စုပစၥည္းေတြကို တန္ဖိုးနည္းနည္းနဲ႔ သူေရာင္းခ်ခဲ့ရတယ္။
(၆၆) နွစ္အ႐ြယ္မွာ ႐ွင္သန္ဖို႔အတြက္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ သူတတ္တဲ့ ၾကက္ေၾကာ္အတတ္ပညာနဲ႔ အလုပ္႐ွာခဲ့တယ္။
(၇၅) နွစ္အ႐ြယ္မွာ ကိုယ္တိုင္လုပ္နုိင္တဲ့အင္အားမ႐ွိတာေၾကာင့္ ကိုယ္စတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့အမည္နဲ႔ အတတ္ကိုလႊဲေျပာင္းလိုက္တယ္။ ပိုင္႐ွင္အသစ္က သူ႔ကို စေတာ့႐ွယ္ယာတစ္ေသာင္းေပးၿပီး ဝယ္ယူတဲ့စရိတ္အခ်ိဳ႕လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ သူျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကုမၸဏီစေတာ့ေစ်းတက္လာခဲ့ၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတဲ့သူ႔အတြက္ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းရခဲ့တယ္။
(၈၃) နွစ္အ႐ြယ္မွာ Fast food ေနာက္ထပ္ စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို သူထပ္ဖြင့္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုမၸဏီအမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမႈျဖစ္ခဲ့ရေသးတယ္။
(၈၈) နွစ္အ႐ြယ္မွာ သူေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူ႔နာမည္ကမာၻေက်ာ္ခဲ့တယ္။ သူကေတာ့ KFC ၾကက္ေၾကာ္ (Kentucky Fried Chicken or KFC) ကို စတင္တည္ေထာင္သူ Harland David Sanders Colonel Sanders (9,Sept,1890-16,Dec,1980) ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကဲ…ဘယ္လိုလဲ သင့္မွာေရာ “ဒူးမေထာက္ လက္မေျမွာက္တဲ့စိတ္” ႐ွိရဲ႕လား။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပန္ေမးၾကည့္စမ္းပါ။
Credit : စာဖတ္သမားတစ္ဦး၏ မွတ္စုမ်ား
