ကြ်န္ေတာ္တို႕က ေ႐ွ႕ေနေတြမွမဟုုတ္ပဲ၊ စာခ်ဳပ္တစ္ေစာင္ရဲ႕ အတိမ္အနက္နဲ႕၊ ဥပေဒေၾကာင္းေတြကိုု ဘယ္နားလည္ပါ့မလဲ။
ေ႐ွ႕ေနမဟုုတ္ေပမဲ့ ေနတိုုင္းလိုုလိုု စာခ်ဳပ္ေရးေနၾကရတာကြ်န္ေတာ္တိုု႕အိမ္ၿခံေျမသမားေတြပါ။
တံဆိပ္ေခါင္းတန္ဖိုုးကိုု ဆိုုင္မွာေမးလိုုက္လွ်င္ရပါတယ္။ မသိတဲ့အဆံုုးရတာနဲ႔ခ်ဳပ္ပါ။ အခြန္ေတာ္ေခါင္းသာဆိုုလ ွ်င္ ျဖစ္ပါေသးတယ္။
က်န္တာေတြမပိုုင္ခ်င္ေနပါေစ။ ကိုုယ္လုုပ္ေဆာင္တဲ့ကိစၥေပၚလြင္ေစရမယ္။ သူျဖစ္ေစခ်င္တာ ကိုုယ္ျဖစ္ေစ ခ်င္တာေတြ မွ်မွ်တတပါရမယ္။
အေရးႀကီးဆံုုးက သက္ေသ (၂) ဦးရဲ႕ေ႐ွ႕မွာခ်ဳပ္ဆိုုတဲ့စာခ်ဳပ္ျဖစ္ရပါမယ္။ သက္ေသတိုု႕ရဲ႕အမည္၊ မွတ္ပံုုတင္၊ လိပ္စာအျပည့္အစံုုေသခ်ာပါလွ်င္ အရပ္သားခ်ဳပ္တဲ့စာခ်ဳပ္ ျပည္စံုုပါတယ္။
တကယ့္တကယ္ၾကေတာ့ စာခ်ဳပ္ဆိုုတာ သေဘာတူညီမွုု ႐ိွရမယ္။
စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုုခြင့္႐ိွသူေတြျဖစ္ၾကရမယ္။ လြတ္လပ္ေသာဆႏၵအေလ်ာက္ ခ်ဳပ္ဆိုုၾကရမယ္။
တန္ဖိုုး႐ိွေနရမယ္(သိုု႕) ရည္႐ြယ္ခ်က္႐ိွေနရမယ္။
စာျဖင့္သာ ေရးသားခ်ဳပ္ဆိုုရမယ္။ သက္ေသမ်ားေ႐ွ႕တြင္သာ ခ်ဳပ္ဆိုုရမယ္။ လိုုအပ္လွ်င္မွတ္ပံုုတင္ၾကရမယ္လိုု႔ ပဋိညာဥ္အက္ဥပေဒမွာပါပါတယ္။
Credit : Kyi Soe (I.C)
