ကိုျဖဴ။ ကေန႔အိမ္ေျမေတြကို အရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႔႔ပဲ ၀ယ္ေနၾကတာေတြ႕ေနရတယ္ဆရာ။ အက်ဳိးအျပစ္ေျပာျပပါ။
ယူတီေက။ ဥပေဒအရ၊ က်ပ္တစ္သိန္းနဲ႔အထက္ မေရႊ႕မေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အိမ္ေျမကို၀ယ္ရင္၊ တရား၀င္၀ယ္ယူျခင္းေျမာက္ေအာင္ ဘာေတြလုပ္ရမလဲဆိုတာ ဥပေဒမွာ ျပ႒ာန္းထားတယ္။
(၁) စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ရမယ္။
(၂) ၀ယ္ယူတဲ့ တန္ဖိုးအေလ်ာက္တံဆိပ္ေခါင္းထမ္းေဆာင္ရမယ္။
(၃) စာခ်ဳပ္မွာ ေရာင္းသူနဲ႔၀ယ္သူတို႔လက္မွတ္ထိုးရမယ္။
(၄) သက္ေသ(၂)ေယာက္ လက္မွတ္ေရးထိုးရမယ္။
(၅) စာခ်ဳပ္ကို စာခ်ဳပ္စာတမ္းမွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ မွတ္ပံုတင္ေၾကးေပးေဆာင္ၿပီး မွတ္ပံုတင္ရမယ္။
ဒါမွသာ အျပည့္အ၀၊ တရား၀င္၊ ဥပေဒနဲ႔အညီ၀ယ္ယူျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပစၥည္းလႊဲေျပာင္းျခင္းအက္ဥပေဒ၊ စာခ်ဳပ္စာတမ္း မွတ္ပံုတင္အက္ဥပေဒ၊ အခြန္ေတာ္ေခါင္းအက္ဥပေဒ၊ ပဋိညာဥ္အက္ဥပေဒေတြမွာ ျပ႒ာန္းထားတယ္။ ဒီလိုမွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္နဲ႔ ၀ယ္ယူ ၿပီးေနာက္ ျပန္လည္ရရိွလာတဲ့ မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္နဲ႔ သက္ဆိုင္ရာေျမစာရင္း၊ ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ဌာနမွာ မိမိ ၀ယ္ယူတဲ့ေျမအမ်ဳိး အစားအေလ်ာက္ အမည္ေျပာင္း၊ ဂရန္အမည္ေပါက္ေဖာက္ေပးဖို႔ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရပါတယ္။ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမဆိုရင္ မိမိအမည္နဲ႔ ဂရန္ေျမဆိုရင္ မိမိအမည္ေပါက္ဂရန္စာခ်ဳပ္နဲ႔အတူ ေျမစာရင္းပံုစံ (၁၀၅)ေျမပံု၊ ေျမစာရင္းပံုစံ(၁၀၆)ေျမရာဇ၀င္ ထြက္လာပါမယ္။ ဒါဆိုရင္ မိမိက၀ယ္ယူတဲ့ အိမ္ေျမရဲ႕ပိုင္ေရးဆိုင္ခြင့္ကို သက္ေသခံစာခ်ဳပ္ စာတမ္းမ်ားနဲ႔အတူ ပိုင္ဆိုင္တယ္လို႔ မွတ္ယူပါတယ္။
အျပည့္အ၀ တရား၀င္ ဥပေဒနဲ႔အညီ၀ယ္ယူျခင္းဟာ အျပည့္အ၀ တရား၀င္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရရိွေစပါတယ္။ ကိုယ္၀ယ္ယူထား တဲ့ အိမ္ေျမက နင္ထုတ္လို႔မရဘူး။ သူမ်ားက်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္လို႔မရဘူး။ ကိုယ္ေသရင္ ကိုယ့္ရဲ႕အေမြခံမ်ား ဆက္ဆံခြင့္ရၾက တယ္။ မသက္ဆိုင္သူမ်ားကို အိမ္ေျမက ႏွင္ထုတ္လို႔ရတယ္။ ကိုယ္က အျခားသူကို လႊဲေျပာင္းေရာင္းခ်လို႔ရတယ္။ ေနာက္၀ယ္ တဲ့သူဟာ တရား၀င္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတယ္။
ကိုျဖဴေမးတဲ့ “အိမ္ေျမေတြကို အရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႔၀ယ္ျခင္း” ဟာ အျပည့္အ၀ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ၀ယ္ယူျခင္းမဟုတ္ဘူး။ တရား၀င္၀ယ္ယူျခင္း မေျမာက္ဘူး။ အေၾကာင္းက -
(၁) စာခ်ဳပ္ဟာ မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္မဟုတ္ဘူး။ အရပ္စာခ်ဳပ္။
(၂) တံဆိပ္ေခါင္းခြန္ (၇%) ထမ္းေဆာင္မထားဘူး။
(၃) စာခ်ဳပ္ကို မွတ္ပံုတင္ေၾကးေပးၿပီး မွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ မွတ္ပံုတင္မထားဘူး။ ရံုးမွာ စာခ်ဳပ္မရိွဘူး။
(၄) ေျမစာရင္းနဲ႔စည္ပင္ဌာနမွာ မိမိအမည္ေျပာင္းေလွ်ာက္ထားလို႔မရဘူး။ မိမိအမည္ေပါက္ႏိုင္ဘူး။ ဂရန္မရႏိုင္ဘူး။
(၅) ေျမပံု၊ ေျမရာဇ၀င္မွာ မိမိအမည္မေပါက္ဘူး။
ဒီလိုအရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႔သာ ၀ယ္ယူထားျခင္းကို “တစ္ပိုင္းတစ္စေဆာင္ရြက္ျခင္း” PART PERFORMANCE လို႔ေခၚတယ္။ အျပည့္အ၀ေဆာင္ရြက္ထားျခင္းမဟုတ္တဲ့အတြက္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရႏိုင္ဘူး။ တစ္ပိုင္းတစ္စ အခြင့္အေရးသာရႏိုင္တယ္။ ေျမရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္အေၾကာင္း တရားရံုးမွာ အေရးဆိုလို႔မရဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ တရား၀င္၀ယ္ယူခဲ့ျခင္းမဟုတ္လို႔ တရား၀င္ပိုင္ေရး ဆိုင္ခြင့္မရဘူး။ ပိုင္ေရးဆိုင္ခြင့္ကိုအေၾကာင္းျပဳၿပီးေတာ့ အိမ္ေျမအေပၚက်ဴးေက်ာ္သူကို နင္ထုတ္လို႔မရဘူး။ ကိုယ္ကအျခားသူ ကို တရား၀င္ျပန္လည္ေရာင္းခ်လို႔မရဘူး။ ေရာင္းခ်ခဲ့ရင္လည္း ၀ယ္သူဟာ တရား၀င္ပိုင္ရွင္အဆင့္ မရႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေရာင္းသူက ကိုယ့္ကိုဒီေျမေပၚကႏွင္ထုတ္လိုမႈဆိုလာရင္ေတာ့ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔ ခ်ဳပ္ဆိုထားတဲ့ အရပ္ကတိစာခ်ဳပ္ကို ရံုးေတာ္ကိုတင္ျပၿပီး (ဒိုင္း)အျဖစ္ ခုခံကာကြယ္ႏိုင္တယ္။ ကိုယ့္ကို နင္ထုတ္လို႔မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ “တစ္ပိုင္းတစ္စ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ၀ယ္ယူျခင္းဟာ ဓားအျဖစ္ထိုးခုတ္လို႔မရဘူး။ ဒိုင္းအျဖစ္သာ ခုခံ ကာကြယ္ႏိုင္တယ္” ။ (PART PERFORMANCE IS A SHIELD, NOT A SWORD) လို႔ ဥပေဒဆိုရိုးစကားရိွပါတယ္။ ဒါက ဥပေဒ ျပ႒ာန္းခ်က္ကို တင္ျပရတာပါ။
ကေန႔စာခ်ဳပ္စာတမ္းမွတ္ပံုတင္ရံုးေတြမွာ အိမ္ေျမအေရာင္းအ၀ယ္မွတ္ပံုတင္စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုၾကတာ အေတာ္နည္းသြား တယ္။ (၉၀%)ေလာက္ ေလ်ာ့နည္းသြားတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ အိမ္ေျမေတြကေတာ့ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အေရာင္းအ၀ယ္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ သူတို႔ ဘယ္လိုအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။
ေတြ႕ရတာကေတာ့ ကေန႔ အိမ္ေျမအေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ၫႊန္ၾကားခ်က္အရ
(၁) ေရာင္းသူူ၊ ၀ယ္သူဟာ အေရာင္းအ၀ယ္စာခ်ဳပ္ၾကမ္းတင္ျပရတယ္။
(၂) တန္ဖိုးစိစစ္တဲ့အဖြဲ႕က အိမ္ေျမရဲ႕ ဇုန္ႏႈန္းသတ္မွတ္ခ်က္အရ တန္ဖိုးသတ္မွတ္တယ္။
(၃) အခြန္ရံုးက ဒီတန္ဖိုးအေလ်ာက္ေရာင္းသူ (၁၀%) ၀ယ္ယူ (၃၀%) အခြန္ေဆာင္ဖို႔ ေျပစာထုတ္ေပးတယ္။ အခြန္ ေဆာင္ရတယ္။
(၄) အခြန္ေဆာင္ၿပီးမွ သတ္မွတ္တန္ဖိုးအတြက္ တံဆိပ္ေခါင္း(၇%) ၀ယ္ခြင့္ျပဳတယ္။ ၀ယ္ရတယ္။
(၅) ေနာက္စာခ်ဳပ္ကို မွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ မွတ္ပံုတင္ေၾကးေပးသြင္းၿပီး မွတ္ပံုတင္ၾကရတယ္။
ဥပမာအားျဖင့္ - ၿမိဳ႕ထဲက အိမ္ေျမတစ္ခုကို တန္ဖိုးက်ပ္သိန္း (၁၀၀၀၀)နဲ႔ ေရာင္းၾက ၀ယ္ၾကတယ္ဆိုရင္ -
(၁) ေရာင္းသူအခြန္ က်ပ္သိန္း (၁၀၀၀)
(၂) ၀ယ္သူအခြန္း က်ပ္သိန္း (၃၀၀၀)
(၃) စာခ်ဳပ္ေခါင္းဖိုးက်ပ္ သိန္း (၇၀၀)
စုစုေပါင္းက်ပ္သိန္း (၄၇၀၀) အရင္အစိုးရထံအရင္ေပးသြင္းမွ စာခ်ဳပ္ကို မွတ္ပံုတင္ရံုးကို တင္ျပလို႔ရပါလိမ့္မယ္။ မွတ္ပံုတင္ေၾကး၊ အျခားကုန္က်စရိတ္၊ ေရွ႕ေနခ စတာေတြမပါေသးဘူး။ ၿပီးေတာ့ မိမိအမည္ေပါက္ဂရန္၊ ေျမပံု၊ ေျမရာဇ၀င္ရဖို႔ ထပ္ကုန္ၾကရဦးမယ္။ ဒီလုပ္ထံုးလုပ္နည္းဟာ သက္ဆိုင္ရာက ေနာက္ဆံုးၫႊန္ၾကားတဲ့အခြန္ႏႈန္းထားနဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းလို႔ သိရပါတယ္။
ေရာင္းမယ့္သူ၊ ၀ယ္မယ့္သူေတြဟာ ဒီေလာက္ေငြေတြ အစိုးရထံႀကိဳတင္ေဆာင္ထားၾကဖို႔ အေတာ္နားခ်ယူရဦးမယ္ ထင္ ပါတယ္။
ေရာင္းသူဟာလည္း ေရာင္းေၾကးက်ပ္သိန္း (၁၀၀၀၀)သာ ရမယ္။ ဒါေပမဲ့ ခြဲေ၀ယူရမယ့္ေမာင္ႏွမက (၅)ဦး အေႂကြးေတြ ရိွေသးတယ္။ ဒီ(၅)ေယာက္က ၿမိဳ႕ျပင္၊ ၿမဳိ႕သစ္မွာ အိမ္ငယ္ေလးတစ္လံုးစီ ျပန္၀ယ္ၾကရဦးမယ္။ မိဘရည္စူးၿပီး အလွဴအတန္းက လည္း လုပ္ခ်င္ေသးတယ္။ ဒီေတာ့ သိန္း(၁၀၀၀) ေရာင္းခြန္ေဆာင္ဖို႔တိုက္တြန္းရတာ အေတာ္ခက္ပါတယ္။
၀ယ္ယူဘက္ကလည္း ၀ယ္ေၾကးက က်ပ္သိန္း(၁၀၀၀၀)ေပးရမယ္။ ၀ယ္ခြန္က က်ပ္သိန္း(၃၀၀၀)၊စာခ်ဳပ္ေခါင္းဖိုးက်ပ္ သိန္း(၇၀၀) အျခားရံုးကိစၥ၊ မွတ္ပံုတင္ေၾကး ေရွ႕ေနခ၊ အမည္ေျပာင္း၊ အတြက္ကုန္က်ဦးမယ့္ေငြ၊ စုစုေပါင္း က်ပ္သိန္း(၄၀၀၀) ထက္ မနည္းဘူး။ စုစုေပါင္း အိမ္ေျမပိုင္ခြင့္ရဖို႔အတြက္ တန္ဖိုးက သိန္း(၁၀၀၀) + (၄၀၀၀) သိန္း (၁၄၀၀၀)ရိွမွ တရား၀င္ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေတာ့မယ့္ အေျခအေနပဲ။
အခြန္ႏႈန္းထားသစ္နဲ႔ အိမ္ေျမ၀ယ္သူေတြဟာ ေၾကာင္နဲ႔ႂကြက္ လိုက္တန္းေျပးတမ္းကစားသလို အခြန္ေရွာင္ဖို႔ စဥ္းစား လာၾကတယ္။ (၉၀%)က အိမ္ေျမေတြကို ဘယ္လုိ၀ယ္ေနၾကသလဲ။
(၁) အရပ္ကတိစာခ်ဳပ္နဲ႔ ေငြေျပေခ်၀ယ္ယူတယ္။
(၂) ေရာင္းသူ၀ယ္သူ လက္မွတ္ထိုး၊ သက္ေသလက္မွတ္ထိုးၾကတယ္။
(၃) အိမ္ေျမကို ၀ယ္သူလက္ေရာက္ရယူတယ္။
(၄) အိမ္ေျမရဲ႕ပိုင္ေရးဆိုင္ခြင့္စာခ်ဳပ္၊ ဂရန္မူရင္းေတြ၀ယ္သူ ရယူတယ္။
(၅) ေရာင္းသူဟာ ဒီအိမ္ေျမနဲ႔ မဆိုင္ေတာ့ပါေၾကာင္း၊ ၀ယ္သူကို ေရာင္းခ်ၿပီးေၾကာင္း က်မ္းက်ိန္ခ်က္ လုပ္ယူထား တယ္။
(၆) ေရာင္းသူက ၀ယ္သူကို (SPECIAL / GENERAL POWER) အထူးကိုယ္စားလွယ္စာ၊ အေထြေထြကိုယ္စားလွယ္ကို မွတ္ပံုတင္ရံုးမွာ လုပ္ေပးတယ္။ ဒါေတြကေတာ့ ကေန႔ လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္ေနတာပါ။
ကိုျဖဴ။ အက်ဳိးအျပစ္ေျပာျပပါ။
ယူတီေက။ အမွန္တကယ္၀ယ္ေစ်းက က်ပ္သိန္း(၁၀၀၀၀)ျဖစ္ေပမဲ့၊ တန္ဖိုးျဖတ္အဖြဲ႕ရဲ႕ သတ္မွတ္ခ်က္က (၁၅၀၀၀)/ (၂၀၀၀၀)သိန္းလို႔ ျဖတ္လိုက္မွာကို။ ေရာင္းသူ၀ယ္သူေတြက စိုးရိမ္ေနၾကတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္တာပဲ။ ဒါဆိုရင္ ကုန္က်စရိတ္နဲ႔အခြန္ ႏွစ္ဆျဖစ္သြားမယ္။ ဒါေၾကာင့္၀ယ္သူေတြက အထက္ကအတိုင္းလုပ္ထားၿပီး အေျခအေနေစာင့္ေနၾကတယ္။ (၉၀%) အခြန္အခ မရဘဲ ဆိုင္းငံ့သြားတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္နစ္နာတယ္။
ကိုျဖဴ။ အရပ္စာခ်ဳပ္နဲ႔၀ယ္ထားတဲ့လူေတြေကာ ဘာဆံုးရံႈးႏိုင္သလဲ။
ယူတီေက ။ ၀ယ္သူေတြအတြက္ စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုေပးတဲ့ ေရွ႕ေနေတြရိွပါတယ္။ ၀ယ္သူမနစ္နာေအာင္ တတ္ႏိုင္သမွ်ေတာ့ အကုန္လုပ္ထားၾကတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ “ဘာမွမျဖစ္ရင္၊ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ျဖစ္လာရင္ေတာ့ ဘာမဆိုျဖစ္သြားႏိုင္တယ္” ဆိုတဲ့ ဥပေဒရိွတယ္ေလ။ ဥပမာ (S.P/GP) ေပးထားတဲ့သူ၊ ယူထားတဲ့သူ ေသသြားရင္၊ ရူးသြားရင္၊ ျပန္ရုပ္သိမ္းရင္ ျပႆနာစေပၚတာ ေပါ့။ အမႈေတြျဖစ္လာရင္ေတာ့ ေရွ႕ေနေတြအလုပ္ျဖစ္ၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ အခြန္ေကာက္ခံသူ၊ အခြန္ထမ္းသူႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္စိတ္ဓာတ္ MINDSET ေတြျပင္ၾကရင္ေတာ့ ေကာင္းသြားမွာပါ။
Credit: UTK (မဟာဝိဇၨာ၊ သိပၸံ၊ ဥပေဒ)
